Leentje (ik-persoon) moet een tijdje bij opa en oma logeren omdat haar moeder ziek is. Niet haar lichaam, maar haar geest. Gelukkig gaat het voorzichtig steeds beter met mama, en met Leentje. En in het ziekenhuis waar mama is, leert Leentje een jongen kennen die haar begrijpt. Prentvertelling met relatief veel tekst over een meisje met een moeder met psychische problemen. Een tweede onderwerp is opgroeien zonder vader. De observaties van Leentje voelen soms wat te volwassen voor haar leeftijd. Andere gedachten zijn dan weer wel raak geformuleerd: ‘Het voelt alsof mama mijn hand harder nodig heeft dan ik die van haar.’ De illustraties vullen de tekst op een speelse manier aan: zo zijn mama, de juf en de andere kinderen in de klas blauw gekleurd wanneer Leentje zich alleen voelt. Door het hele boek worden de illustraties afgewisseld met tekeningen in pastelkrijt van Leentje zelf: ze turft de dagen tot mama weer thuiskomt. Gevoelig verhaal dat uitnodigt tot een gesprek met kinderen en hun ouders in een vergelijkbare situatie. Voorlezen vanaf ca. 6 jaar. Verberg tekst