'Mijn papa heeft warme handen, zijn vingers smaken naar appelmoes.' Het nieuwste prentenboek van Klaas Verplancke is een teder portret van een vader en een zoon. Kleine Janneman is dol op zijn papa, die met hem speelt en naar hem luistert en appelmoes voor hem maakt. Maar heel soms wordt die papa een 'donderpapa'. 'Janneman, Janneman, komt er nog wat van? Maak je huiswerk, en rap, of ik roer je door de pap!' Meteen krijgt het verhaal een surrealistische tint: de trapspijlen veranderen in boomstammen met schreeuwende monden, Janneman dwaalt bang en boos door een blauw landschap, tot een van de bomen armen en handen krijgt en hem terugbrengt naar papa en zijn troostende appelmoes. Knap getekend, ontroerend en herkenbaar. Succes verzekerd. (vdbv)

De Eenhoorn. 4+

14,95 euro

vdbv ■

'Mijn papa heb ik gekregen. Hij was er bij mijn geboorte en ik heb hem nog altijd.' De papa van Janneman (ik-figuur) heeft warme handen en zijn vingers smaken naar appelmoes. Op zijn kin groeit wel eens een cactus. Soms zijn de handen van papa koud: een donderpapa. In het bos donderen de bomen dat hij naar bed moet en zijn schoenen op moet ruimen. Wanneer papa dondert wordt zijn zoon bang. Dan zwijgen de bomen en ruikt hij appelmoes. Warm prentenboek gemaakt vanuit de beleving van een jong kind. De bijzondere, kleurrijke illustraties zijn sfeervol en sprekend. Vervormde, lange ledematen versterken de expressie. De zinnen zijn eenvoudig, geestig en beeldend. Op pagina’s met tekst zijn een of meer woorden dik gedrukt. Mooie, gebonden uitgave. Klaas Verplancke won in 2001 de Bologna Ragazzi Award. Humoristisch prentenboek voor jong en oud over vader-zoon relatie en boos zijn. Onderscheiden met een Boekenwelp 2011. Vanaf ca. 4 jaar.

De papa in dit prentenboek kan heerlijk zacht en leuk zijn. Maar soms is een papahoofd hutspot, op zijn kin groeit een cactus en zijn adem ruikt naar bloemkool. Hij heeft sterke spieren die ook moe worden en dan luisteren zijn oren niet meer. Hij heeft warme handen en zijn vingers smaken naar appelmoes. Maar als papa zwijgt, hangt er onweer in de lucht. Dan is hij een donderpapa, en gaat het jongetje naar het bos van Anders-en-Beter, op zoek naar een nieuwe papa. Maar ook daar hangen de vermaningen van de donderpapa nog in de lucht. Terug thuis doet een redelijk angstaanjagende papa de deur open, maar bij een kommetje appelmoes wordt hij weer de vertrouwde papa.
Herkenbare situaties en gevoelens van vaders en zonen worden in zeer sprekende, krachtige prenten neergezet. Ze bevatten vaak, net als de tekst, aardig wat symboliek, wat het geen makkelijk boek maakt. Maar alles wordt consequent vanuit het standpunt van het kind benaderd. Een prentenboek dat erom vraagt om samen, door volwassene en kind, te worden bekeken en dat ook voor gespreksstof zal zorgen.
Verberg tekst