Lang geleden leefde er een koning met een schitterende baard die wel van goud leek. Die mocht nooit worden geknipt, en niemand anders mocht ook maar enige vorm van gezichtsbeharing laten groeien – op straffe van in duizend stukjes geknipt te worden. Ondertussen groeide de koningsbaard door, totdat die de hele wereld rond was gegaan en via de achterdeur weer naar binnenkwam. De koning riep onmiddellijk dat de eigenaar – wie het ook was – in mootjes moest worden geknipt. Humorvol sprookje over een domme machthebber, die net zo kortzichtig is als zijn baard lang is. De illustrator is goed geslaagd in de verschillende perspectieven, een speelse vormgeving en doordacht kleurgebruik. Het taalgebruik is creatief. De humor richt zich zowel op de jonge als op de volwassen lezer. Een voorbeeld van dat laatste zijn de pinguïns die, vanwege de opwarming van de aarde (door de baard), zich moeten redden op wat ijsschotsen. Prentenboek met illustraties in goedgekozen kleuren. Vanaf ca. 5 jaar.

Een koning is zo ingenomen met zijn gouden baard dat hij hem voortdurend bewondert, en een wet uitvaardigt dat niemand anders een baard of snor mag laten groeien. De overtreder zal met een nagelschaartje in duizend stukjes geknipt worden. Terwijl werkelijk alle onderdanen zich dagelijks zorgvuldig scheren en (laten) knippen, groeit de baard van de koning de wereld rond en komt hij piepen aan zijn eigen achterdeur. De koning stuurt zijn wachters erop uit om de eigenaar van deze baard te vinden en te straffen.

Wat een rijk en ijzersterk verhaal en toch zo lichtvoetig gebracht! De koning is uiteraard een domme, waanzinnig zelfingenomen en ronduit gevaarlijke dictator. Die op het einde zijn verdiende loon krijgt. Hij mag de astronomen uitgelachen hebben bij hun uitspraak dat de aarde rond is, het bewijs van hun theorie doet hem ongenadig de das om en straft hem voor zoveel onwetendheid en ongeloof. Daarbovenop ontploft de onredelijke wet die hij uitvaardigt in zijn eigen gezicht. Een vlijmscherpe kritiek op dat soort individuen is het dus zonder enige twijfel, met een uitgesproken gruwelijk einde, maar toch slaagt Klaas Verplancke erin om dat licht verteerbaar te brengen. Humor is daarvoor zijn wapen uiteraard. Ronduit hilarisch zijn de pagina’s waarop hij laat zien dat niet iedereen, maar zelfs alles in het rijk de wet naleeft. Vandaar ook een walvis zonder baard, een kale cactus, een verfborstel zonder haren en ga zo maar door. Ook niet snel uitgekeken ben je op de pagina waar een heleboel figuren buigen voor de koninklijke baard, ingenieus ingepast in de kromming van de aarde.

Turkoois, zwart en bruin voeren de hoofdtoon in een aparte maar prachtige mix. Aangevuld met goud uiteraard en een streepje rood voor de mond en de handen van de koning, het enige wat we van hem te zien krijgen. Het blijft vrij zeldzaam dat een illustrator ook de perfecte tekst kan leveren voor zijn boek, maar Verplancke heeft al eerder bewezen dat hij dat kan. Eenvoudige taal, geen woord te veel, de ideale ondersteuning van de heerlijke illustraties. Wanneer de koning tegen zijn wachters brult dat de eigenaar van die baard, wie het ook is, in stukjes geknipt moet, beschrijft Verplancke de gruwel op deze onderkoelde, maar daardoor zo krachtige manier: “En dat deden ze, met een nagelschaartje, want de wet is de wet.”

Een meesterlijk sprookje over hoogmoed, grootheidswaanzin, narcisme, ongeloof in de wetenschap, en dat allemaal in een zalig en heerlijk absurd prentenboek.

Verberg tekst