Volgens cijfers van Welzijnszorg groeit een op de vijf Belgische kinderen in armoede op. Vanaf 1996 introduceerde de organisatie in haar campagnes omtrent deze problematiek de mascotte ‘Robby’, een figuurtje bestaande uit enkele dikke lijnen en sobere kleuren, ontsproten uit de pen van illustrator Klaas Verplancke. Precies vijftien jaar later verschijnt een eerste prentenboek over de ontwapenende kleuter, dat kinderen wil laten kennismaken met armoede en sociale uitsluiting. Kolet Janssen focust op herkenbare situaties die opgroeien in een kansarm gezin teweegbrengen. Robby’s dag begint bijvoorbeeld met een passage waarin zijn broertje Jordy ziek blijkt. Een interessant gegeven, dat de relatie tussen opgroeien in armoede en ziekte kon belichten, maar Janssen doet er weinig mee. Ze besteedt vooral aandacht aan Robby’s teleurstelling als blijkt dat de Sint hem sokken bracht in plaats van de zo gewenste hijskraan. Op school wordt dit nogal lacherig onthaald, tot Robby zijn klasgenoten de verschillende mogelijkheden van zijn ‘speelsokken’ toont. Mét resultaat, want Robby wordt meteen uitgenodigd door een klasgenootje om met haar speelgoed te komen spelen. Of hoe acceptatie slechts wordt bereikt door prestatie.
Een dag met Robby blijft overduidelijk een boek in opdracht. De tekst is nogal eentonig en de structuur vrij rommelig. Janssen introduceert allerhande scènes uit Robby's dag, die ze verder nauwelijks uitdiept. Ook haar pogingen om vanuit het kind te schrijven, blijven erg geforceerd. Toch brengt dit boekje armoede sporadisch dichterbij, zonder in storende expliciteringen te vervallen. Zo blijkt de badkamerkraan al een tijdje kapot, bevat de wasbak een groene kalkvlek en vindt Robby als ontbijt enkel chocoladekoekjes. Interessanter zijn Verplanckes illustraties, die Robby’s leefwereld sterk uitbeelden. In de vaak paginagrote prenten ligt de focus op de personages, en dan vooral op hun expressie. Zo zegt Robby’s verbaasde gezicht als hij de hijskraan nog in de etalage opmerkt in plaats van thuis, zoveel meer dan de slappe bijhorende tekst. Met Een dag met Robby probeerde Kolet Janssen de thematiek rondom armoede en sociale uitsluiting voelbaar te maken zonder tot een eentonig probleemboek te vervallen, maar dat blijkt haar slechts ten dele gelukt. De sprankelende illustraties van Klaas Verplancke maken veel goed, maar kunnen dit magere verhaaltje helaas niet overeind houden. [Jürgen Peeters]

Robby moet op een dag helemaal alleen naar school. Zijn broertje is ziek en zijn moeder kan hem daarom niet wegbrengen. Als ontbijt zijn er alleen een paar koekjes en de lekkende kraan is ook nog steeds niet gemaakt. Op school vergelijken de kinderen hun gekregen sinterklaascadeautjes met elkaar. Robby heeft alleen sokken gekregen met oogjes erop. Gelukkig weet hij hoe hij met die sokken ook leuke spelletjes kan spelen. Dit boek valt in twee delen uiteen. Het eerste deel, waarin we ervaren dat er bij Robby thuis niet veel geld is, en het tweede deel, waarin het sinterklaastijd blijkt te zijn en Robby genoegen moet nemen met weinig cadeautjes. Dit prentenboek in oblong formaat heeft vrij veel tekst. De illustraties beslaan meestal een hele pagina en zijn in cartoonachtige stijl getekend en ingekleurd in rustige, zachte tinten. Het lettertype van de tekst is groot, sommige zinnetjes zijn in een afwijkende kleur afgedrukt. Uitgegeven in samenwerking met de Vlaamse organisatie Welzijnszorg; er is ook bijbehorend educatief materiaal verkrijgbaar. Het boek probeert duidelijk te maken hoe het is om in armoede te leven en buitengesloten te worden. Het biedt een prima uitgangspunt voor gesprekken hierover op school. Vanaf ca. 4 jaar.

Het prentenboek ‘Een Dag met Robby’ werd geschreven door Kolet Janssen en getekend door Klaas Verplancke. Of hoe een Leuvens schrijverstalent en een Brugs tekentalent samen een mooi prentenboek kunnen realiseren.
Robby heeft een mama en een jonger broertje Jordy. Als alleenstaande ouder heeft Robby’s moeder het niet makkelijk. Nu is Jordy ook nog eens ziek. Zoals elke ochtend wast Robby zich met koud water en moet hij zich alleen aankleden. Het ontbijt bestaat uit een glas melk en koekjes omdat het brood en de cornflakes op zijn. Op weg naar school loopt Robby voorbij de speelgoedwinkel. Als hij daar de hijskraan die hij zo graag wil, ziet staan, vraagt hij zich af of de Sint zich vergist heeft. Want de Sint bracht Robby sokken met gezichtjes op en niet de gehoopte hijskraan. In de klas laat de juf de kinderen vertellen wat de Sint gebracht heeft. Een trein, een pop, een raceauto, … Robby zwijgt en laat zijn mooie sokken in zijn tas zitten. De Sint heeft wel de hijskraan naar de klas gebracht heeft, en Robby is door het dolle heen. Als de kinderen ontdekken dat Robby sokken van de Sint kreeg, beweren ze dat dat geen speelgoed is. Maar Robby bewijst het tegendeel. Want met de sokken kan je immers poppenkast spelen...
'Een dag met Robby' schetst op een realistische en toch wel aandoenlijke manier hoe sommige kinderen opgroeien in een kansarm gezin. Robby's verhaal is qua gevoelens en beleving goed aangepast aan het begripsvermogen van kleuters en wordt ook heel toegankelijk verteld. Het boek kan een uitnodiging zijn om kinderen te laten kennismaken met armoede en toont de kracht van creativiteit om van een negatieve situatie toch iets positiefs te maken.