De ouders van Silke en broer Seppe vertrekken naar Ierland voor een korte reis. Ondertussen mogen de twee bij oma en opa Toren logeren. Silke ontpopt zich daarbij echter tot een gemene zus: ze probeert Seppe steeds te provoceren en koopt daarvoor een namaakspin waarmee ze het kind de daver op het lijf jaagt. Het zal allicht herkenbaar zijn voor vele broers en zussen.

Ondertussen ontdekt Silke de tot dan geheime relatie van tante Aagje met de beste vriend van haar opa, Bram, die de veer bestuurt waar opa vroeger mee gevaren heeft. Het is dan ook groot nieuws wanneer tante Aagje en Bram hun relatie aankondigen. De dochter van Bram en de ganse familie zijn wel erg verbaasd. Wanneer Emma, de tienerdochter van Bram, hoort dat ze er een halfzusje of broertje bij krijgt is de ontsteltenis compleet. Ook voor Silke en Seppe zijn er enkele verrassingen voorzien. Zo ontvangen ze de hele week brieven van hun ouders die op de gepaste locatie en het moment worden voorgelezen. Ze komen zo te weten waar hun ouders elkaar ontmoet hebben: op het folkfestival van Dranouter, waar ze gered moesten worden uit een kabelliftje dat hen de volgende 15 jaar van hun leven bij elkaar bracht. Uiteindelijk amuseert Silke zich wel met haar broer, die gelukkig niet altijd kinderachtig doet. Ze vindt het wel leuk dat haar kleine broertje haar zo vertrouwt en ze geniet van het grote-zusgevoel. Er gebeuren weinig spannende avonturen, maar het boek leest vlot en is vaak heel herkenbaar voor kinderen.

De lay-out valt wel wat tegen en er zijn weinig illustraties. Het boek bevat wel een stamboom van de ganse familie en vrienden met fotootjes van iedereen. De illustraties zijn doorgaans zwart-witfoto's die worden aangevuld met zwart-wittekeningen van Marijke Meersman. Kris Kowlier is een boekhandelaar die graag verhalen vertelt en ze nu voor een eerste keer neerschrijft. [Ingeborg Huyssen]

De ouders van Silke (ik-figuur) en haar broertje Seppe gaan een week op vakantie. De kinderen logeren bij hun grootouders. Om het gemis goed te maken, hebben de ouders voor elke dag een brief achtergelaten. Hierin vertellen ze hoe ze elkaar hebben leren kennen en hoe hun gezinsleven verder verliep. Bij terugkomst van de ouders is er veel gebeurd. Het verhaal is geschreven in korte zinnen, in de vorm van opsommingen van gebeurtenissen, die kinderen aan zullen spreken. Het boek bevat wat slordige (druk)fouten. Diepgaande karakterbeschrijvingen worden niet gegeven. De illustraties zijn uitgevoerd in een gecombineerde techniek van foto’s en tekeningen. Op het omslag zijn de hoofdfiguren onbeholpen getekend. Op de schutbladen staat een stamboom met foto's van de personages. Stevig gebonden met een ruime bladspiegel. Vanaf ca. 9 jaar.

Terwijl hun ouders op reis zijn, mogen Silke en Seppe bij oma en opa aan zee logeren. De kinderen vinden het daar heel fijn en worden dagelijks verrast met een brief van hun ouders. Hierin vertellen zij hun levensgeschiedenis van hun eerste ontmoeting tot heden. Intussen beleven de kinderen nog allerlei avonturen: tante Aagje blijkt verliefd te zijn op een veel oudere man, Seppe verdwijnt spoorloos nadat hij gepest werd door Silke, Silkes geliefde hond blijkt puppy's te hebben op de kinderboerderij, ... Heel herkenbaar verhaal voor lagereschoolkinderen. De liefdevolle omgang in combinatie met de grote bezorgdheid van de grootouders is heel realistisch beschreven. De kinderen komen op korte tijd in contact met verschillende gezinsstructuren: het traditionele huwelijk van de grootouders, de gescheiden vriend met dochter van hun tante, de verliefde tante die dan ook nog zwanger blijkt te zijn. Intussen krijgen ze ook heel wat leuke en verdrietige momenten uit het leven van hun ouders te horen. Soms is het een beetje teveel van het goede. Het idee van de dagelijkse brieven is goed gevonden, alhoewel je zou verwachten dat ouders belangrijke emotionele gebeurtenissen in een persoonlijk contact zouden doorgeven aan hun kinderen. Het verhaal wordt wat ontsierd door de foute titel van het laatste hoofdstuk: Vrijdagmiddag, Geraardsbergen, bij oma Toren. Het is echter oma Berg die in Geraardsbergen woont. En ook de cover en de tekeningen zijn allesbehalve aantrekkelijk.