Dit boek heeft als ondertitel: Over dood, leven en liefde. De Vlaamse schrijfster (1955) heeft het over een 'project' wanneer ze over dit in dagboekvorm geschreven boek spreekt. Op de eerste bladzijde introduceert ze zichzelf als 'een blanke vrouw van drieënvijftig jaar en ik overweeg mijn leven af te ronden'. De ruim 300 pagina's van dit 'project' staan vol met herinneringen aan dood en verlies, moorden en zelfmoorden, euthanasie, ondraaglijke levenseinden. Maar dat is lang niet alles. (Zelf)reflectie is alom aanwezig en vormt de kern van deze prachtige poging om woorden te geven aan het ongrijpbare, maar onontkoombare van de dood, die zo onrechtvaardig kan lijken, zo hard kan aankomen, maar evenzeer gewenst en barmhartig kan zijn. Het boek is een caleidoscoop, zeker niet alleen maar donker en somber stemmend. Alle kleuren van het leven en de dood komen voorbij. Prachtig, oprecht, ontroerend. Kleine druk.