De vrouw die de honden eten gaf
Het meisje dat dacht dat ze een katje was
×
Het meisje dat dacht dat ze een katje was
Besprekingen
Het meisje Katje gedraagt zich graag alsof ze een echt katje was. Bij opa heeft ze zelfs een eigen slaapmandje, net als opa’s poes. Mama vindt het allemaal maar niks en schrikt erg als Katje bij opa uit de boom valt. Thuis heeft papa een verrassing voor Katje: een echt poesje. Ook daar is mama niet blij mee, want 'straks denkt Katje helemaal dat ze een kat is!' Als mama en papa na hun werk Katje weer bij opa komen ophalen, zit ze weer in de boom. Maar nu begrijpt mama wel hoe ze zich moet opstellen tegenover haar dochter: mama wordt ook een katje! Dan geeft Katje zich gewonnen en laat zich, zonder te vallen, van de tak glijden. Derde prentenboek van de bekende Vlaamse auteur met opnieuw een onderliggende boodschap; dit keer: leer je kind beter begrijpen. Het eenvoudige taalgebruik is niet vrij van uitleggerij. De plot is vrij voorspelbaar, inclusief een gewenst, geruststellend slot. De kleurrijke tekeningen op een veelal witte achtergrond, gemaakt in een vrij grove, naïeve stijl, geve…Lees verder
Het meisje dat dacht dat ze een katje was
Katje denkt dat ze een poes is. Ze doet de hele tijd poes van opa na. Mama vindt dat maar eigenaardig. Dan komt papa thuis met een katje, maar dat vindt niet iedereen een goed idee …
Sinds Kristien Hemmerechts grootmoeder is, maakt ze af en toe ook prentenboeken. Dit is haar vierde prentenboek waarbij ze voor de eerste keer samenwerkt met Soetkine Aps. Zij had Carll Cneut als mentor. Soetkine schildert graag dieren in levendige taferelen met een opvallend kleurenpalet. Naast de poes van Katje komen er nog heel wat andere dieren voor in haar illustraties. Vogels, eenden, garnalen, … komen in veelvouden voor. De felle kleuren komen goed tot hun recht op de vaak witte achtergrond. Leuke details vind je in de boeken die worden afgebeeld: ‘Telfeest’, ‘Wolf’ en ‘Eén miljoen vlinders’ krijgen uiteraard niet zomaar een plekje in dit boek. Ook even meegeven dat er rekening is gehouden met onze pluralistische samenleving bij het vormgeven van de personages.
<…Lees verder
Het meisje dat dacht dat ze een katje was
Katje denkt dat ze een poes is. Ze doet de hele tijd poes van opa na. Mama vindt dat maar eigenaardig. Dan komt papa thuis met een katje, maar dat vindt niet iedereen een goed idee …
Sinds Kristien Hemmerechts grootmoeder is, maakt ze af en toe ook prentenboeken. Dit is haar vierde prentenboek waarbij ze voor de eerste keer samenwerkt met Soetkine Aps. Zij had Carll Cneut als mentor. Soetkine schildert graag dieren in levendige taferelen met een opvallend kleurenpalet. Naast de poes van Katje komen er nog heel wat andere dieren voor in haar illustraties. Vogels, eenden, garnalen, … komen in veelvouden voor. De felle kleuren komen goed tot hun recht op de vaak witte achtergrond. Leuke details vind je in de boeken die worden afgebeeld: ‘Telfeest’, ‘Wolf’ en ‘Eén miljoen vlinders’ krijgen uiteraard niet zomaar een plekje in dit boek. Ook even meegeven dat er rekening is gehouden met onze pluralistische samenleving bij het vormgeven van de personages.
<…Lees verder
Het meisje dat dacht dat ze een katje was
Katje denkt dat ze een poes is. Ze doet de hele tijd poes van opa na. Mama vindt dat maar eigenaardig. Dan komt papa thuis met een katje, maar dat vindt niet iedereen een goed idee …
Sinds Kristien Hemmerechts grootmoeder is, maakt ze af en toe ook prentenboeken. Dit is haar vierde prentenboek waarbij ze voor de eerste keer samenwerkt met Soetkine Aps. Zij had Carll Cneut als mentor. Soetkine schildert graag dieren in levendige taferelen met een opvallend kleurenpalet. Naast de poes van Katje komen er nog heel wat andere dieren voor in haar illustraties. Vogels, eenden, garnalen, … komen in veelvouden voor. De felle kleuren komen goed tot hun recht op de vaak witte achtergrond. Leuke details vind je in de boeken die worden afgebeeld: ‘Telfeest’, ‘Wolf’ en ‘Eén miljoen vlinders’ krijgen uiteraard niet zomaar een plekje in dit boek. Ook even meegeven dat er rekening is gehouden met onze pluralistische samenleving bij het vormgeven van de personages.
<…Lees verder
Het meisje dat dacht dat ze een katje was
Katje denkt dat ze een poes is. Ze doet de hele tijd poes van opa na. Mama vindt dat maar eigenaardig. Dan komt papa thuis met een katje, maar dat vindt niet iedereen een goed idee …
Sinds Kristien Hemmerechts grootmoeder is, maakt ze af en toe ook prentenboeken. Dit is haar vierde prentenboek waarbij ze voor de eerste keer samenwerkt met Soetkine Aps. Zij had Carll Cneut als mentor. Soetkine schildert graag dieren in levendige taferelen met een opvallend kleurenpalet. Naast de poes van Katje komen er nog heel wat andere dieren voor in haar illustraties. Vogels, eenden, garnalen, … komen in veelvouden voor. De felle kleuren komen goed tot hun recht op de vaak witte achtergrond. Leuke details vind je in de boeken die worden afgebeeld: ‘Telfeest’, ‘Wolf’ en ‘Eén miljoen vlinders’ krijgen uiteraard niet zomaar een plekje in dit boek. Ook even meegeven dat er rekening is gehouden met onze pluralistische samenleving bij het vormgeven van de personages.
<…Lees verder