Het experimenteren met pizza's levert zelden iets op dat beklijft. Een standaard Italiaans huishoudkookboek als 'De Zilveren Lepel'* van Jantine Crezée beperkt zich niet voor niets tot slechts tien verschillende pizza's: standaardpizza's blijven nu eenmaal het allerlekkerst. Dit boekje is ingedeeld in klassiekers, groentepizza's en specials. Vooral in het derde deel gaan alle remmen los. Er komen pizza's voorbij, bedolven onder de andijvie, spek, peer en peultjes, of ingesmeerd met nutella. De auteur besteedt erg veel aandacht aan de bodem, die ze met verschillende soorten meel en gist maakt. Vervolgens moeten de toppings vaak in etappes worden aangebracht, zodat je met gloeiendhete pizza's moet manoeuvreren. Dat is niet alleen onhandig, maar ook nog eens gevaarlijk. Een bijkomend nadeel van thuis pizza's bakken is dat je je oven nooit heet genoeg krijgt om die typische restaurantsmaak te evenaren. Voor de doorzetter die het toch zelf eens wil proberen, is dit vierkante boek een aardige introductie. Geen register, wel een duidelijke inhoudsopgave. Erg kleine druk, met kleurenfoto's van afgebakken en onafgebakken pizza's. Verberg tekst