Wiek weet niet wie zijn vader is tot het moment dat er een vreemde man met een enorme bos bloemen voor de deur staat. Deze man heet Frenk en is zijn vader. Frenk is een popmuzikant die een echt popsterrenleven leidt en altijd onderweg is. En ook nu verandert hij niet. Gelukkig kan Wiek zijn emoties kwijt met trommelen, helemaal wanneer hij voor zijn verjaardag een echt drumstel krijgt. Frenk is op die dag de grote afwezige en die stond nog wel bovenaan Wieks lijstje. Frenk wordt uiteindelijk een vader voor af en toe en Oege van het pleintje wil dan wel een soort tweede vader voor Wiek zijn. Poëtisch getint verhaal waarin de gevoelens van Wiek treffend zijn beschreven. Met name de fase waarin Wiek op zoek is naar zijn identiteit is zeer herkenbaar, evenals de gevoelens tussen Frenk en moeder Maan. Het verhaal is verdeeld over 34 korte hoofdstukken, voorzien van zwart-witillustraties die nu en dan een hele pagina beslaan. Ze zijn nogal donker maar ademen desondanks een vrolijke sfeer uit. Op het omslag een flink erop los drummende Wiek. Debuut dat geschikt is voor fijnproevers vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst

Wiek vraagt zich steeds af op wie hij lijkt, op zijn vader of zijn moeder. Zijn vader heeft hij nooit gekend. Met Oele, de vriend van zijn moeder, kan hij goed opschieten, maar dat is zijn vader niet. Wanneer zijn vader, Frenk, opeens voor de deur staat, is Wiek reuzeblij dat hij nu een echte vader heeft. Maar Frenk is na een paar dagen weer verdwenen. Wiek snapt er niets van. Hij is boos en ongelukkig, maar bedenkt een plan om zijn vader terug te vinden.
Verhaal waarin de gevoelens van een kleine jongen centraal staan. Aan de uitleg van de volwassenen heeft hij geen boodschap. De vragen en emoties laaien hoog op. De moeder is eerlijk en draait niet rond de pot, maar Wiet leert dat je de liefde niet kan dwingen of naar je hand zetten.