Drs. M.E. Pieterse-van Baars
Na de dood van haar demente vader, die ze samen met haar moeder tien jaar lang verzorgd heeft, voelt Kay alleen maar opluchting. Het was een vreselijke tijd. Zij en haar man Cyril, resp. verpleegkundige en arts, besluiten om zichzelf, hun kinderen en de maatschappij zo’n einde te besparen en hun leven te beëindigen als Kay tachtig wordt. Als de bewuste datum nadert, begint ook de onzekerheid toe te slaan. Vanaf dit punt heeft de schrijfster twaalf verschillende wendingen bedacht met telkens een andere keus van het echtpaar en een ander einde. Aanvankelijk verrassend, hilarisch, wrang of morbide, bedoeld als satire, maar na een aantal hoofstukken wordt het wat te veel van het goede. Door deze opzet vindt er ook geen karakterontwikkeling plaats. De schrijfster lardeert haar verhaal met vaak geestige sociale kritiek over een aantal onderwerpen, zoals Brexit, immigratie en de Covid-pandemie. Ook de verhouding met hun kinderen komt aan bod. Een origineel concept, maar te lang uitgesponnen…
Lees verder
Na de dood van haar demente vader, die ze samen met haar moeder tien jaar lang verzorgd heeft, voelt Kay alleen maar opluchting. Het was een vreselijke tijd. Zij en haar man Cyril, resp. verpleegkundige en arts, besluiten om zichzelf, hun kinderen en de maatschappij zo’n einde te besparen en hun leven te beëindigen als Kay tachtig wordt. Als de bewuste datum nadert, begint ook de onzekerheid toe te slaan. Vanaf dit punt heeft de schrijfster twaalf verschillende wendingen bedacht met telkens een andere keus van het echtpaar en een ander einde. Aanvankelijk verrassend, hilarisch, wrang of morbide, bedoeld als satire, maar na een aantal hoofstukken wordt het wat te veel van het goede. Door deze opzet vindt er ook geen karakterontwikkeling plaats. De schrijfster lardeert haar verhaal met vaak geestige sociale kritiek over een aantal onderwerpen, zoals Brexit, immigratie en de Covid-pandemie. Ook de verhouding met hun kinderen komt aan bod. Een origineel concept, maar te lang uitgesponnen. Het onderwerp is actueel en leent zich goed voor discussies in boekenclubs. Shriver (1957) werd bekend met 'We need to talk about Kevin' (2003), dat in 2011 werd verfilmd met Tilda Swinton in de hoofdrol.
Verberg tekst