Een kettingbotsing, waarbij Margaret wordt geholpen door een man met een ernstig misvormd gezicht, is een keerpunt in haar leven. Ze gaat op zoek naar de man, die ernstig gewond in een ziekenhuis ligt. Margaret wil na het ongeluk meer weten over verdrongen herinneringen uit haar jeugd. Het verhaal heeft verschillende lijnen: de ontvoering waarvan Margaret slachtoffer is geweest, het verleden van haar vader en de pogingen van een journalist om het ontvoerde kind terug te vinden. Het is een aaneenschakeling van huiselijk geweld, mishandeling en de liefde van een vader. Het verhaal is beklemmend en ontroerend. Met kromme tenen lees je de mishandelingen van kinderen uit zwakke milieus. Uiteindelijk blijkt het ongeluk voor Margaret heilzaam te zijn, omdat ze grip krijgt op haar verleden. Deze roman is geen thriller maar wel spannend en bijzonder aangrijpend waarbij, net als in haar vorige roman (‘Schuld’) veel aandacht is voor verwaarloosde kinderen.