Een persoonlijke verhaal in briefvorm van een kleindochter aan haar grootvader, bijna twee decennia na zijn overlijden. Lisa Weeda krijgt archiefstukken in handen uit haar opa’s oorlogsverleden en zijn tijd bij de Koninklijke Marine tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog. Ze kende al verhalen, o.a. over zijn tijd in een Duits werkkamp, zijn vlucht naar Zweden en zijn tijd als Engelandvaarder. Door het archief stuit Weeda echter op meer vragen, o.a. over haar grootvaders liefde voor mannen, wat zijn verdraagzame reactie verklaart toen hij hoorde dat zij op vrouwen valt. Het boek betreft de lezing die Weeda in januari 2025 hield op uitnodiging van de Stichting George Mosse Fonds. Persoonlijk en in poëtische stijl geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Lisa Weeda (Rotterdam, 1989) is een Nederlands-Oekraïense schrijver. Ze schreef meerdere boeken. ‘Aleksandra’, haar debuutroman, werd bekroond met de Bronzen Uil voor het beste debuut, genomineerd voor de Boekhandelsprijs en stond op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs 2022.