Een grote, doch in de Europese vertelcultuur vergeten groep verhalen, vormen de zogenaamde etiologische of natuurverklarende sprookjes, die -- toegespitst op het rijk der dieren -- een karaktereigenschap of uiterlijk kenmerk, een bondgenootschap of vijandschap tussen dieren verklaren. Deze verhalen kennen geen opwaartse beweging naar een gelukzalig einde toe, zoals typisch is voor het toversprookje, maar treuren om het verlies van een paradijselijke toestand. Alle nakomelingen van een bepaalde diersoort dragen als straf hun uiterlijk of karakter mee, dat een stille getuige is van een misstap van hun voorouder. Vooral in de vertelculturen van de zogenaamde primitieve volkeren nemen die verhalen samen met de diersprookjes een prominente plaats in.

De titel Hoe de kameel aan zijn bult kwam van het voorliggende prentenboek geeft reeds aan dat het opgenomen verhaal een verklarend karakter heeft. Centraal staat een lui en ijdel kameel die elk dier, dat hem op zijn verantwoordelijkheid in de nieuwe wereld aanspreekt, met een arrogant "Bobbel op" wandelen stuurt. Wanneer ook de woestijngeest dit antwoord te horen krijgt, gebeurt er iets vreselijks: "De rechte rug van de kameel (...) begon op te bobbelen. Het bobbelde en bobbelde tot het een grote wiebelende bult geworden was". En vanaf die dag tot nu toe heeft de kameel zijn bobbelbult gehouden. Lisbeth Zwerger zorgde voor eigenzinnige, bladgrote illustraties bij dit etiologisch verhaal. Hoewel van een inwendig "bultgroeiproces" gewag gemaakt wordt, laat de illustratrice de kameel zijn bult door de geest van buitenaf toegezwierd krijgen. Stilzwijgend verwoordt ze het aloude volksgeloof dat ziektes en verminkingen, waarvan de oorzaak onbekend was, door demonen op de mens of dier afgevuurd of door hun gevaarlijke adem toegeblazen worden. Maar de kameel kwam door die straf niet echt tot inkeer, want hij is een eigenzinnig en onhebbelijk dier gebleven. In een rijmend vers wordt de lezer nog een spiegel voorgehouden doordat het gebeuren in het dierenrijk als een metafoor voor het gedrag in de mensenwereld ontmaskerd wordt: "Want kind'ren, maar ook grote mensen, dragen dikwijls die bult, van domme eigen schuld...". [Harlinda Lox] Verberg tekst

Aan het begin van de wereld zijn de dieren in de woestijn allemaal druk aan het werk. Alleen de kameel doet niets, kauwt op een twijg en zegt dat iedereen op kan bobbelen. Dat ergert de dieren enorm en zij vragen hulp bij de geest van de woestijn. Maar als de kameel ook niet naar de geest luistert, betovert deze het beest. Op zijn rug groeit een enorme bult en hij mag voortaan maar om de paar dagen wat eten zodat hij langer door kan werken. Bewerkt sprookje van Rudyard Kipling, opgeluisterd door prachtige gekleurde prenten en randversieringen daaronder. De lay-out van dit voorlees/prentenboek is heel bijzonder. Het verhaal komt het beste tot zijn recht door het voor te lezen aan kleuters (wellicht dat het hen wel opvalt dat er gesproken wordt over een kameel terwijl hij slechts één bult draagt!). Op de voorkant van het prachtig uitgevoerde boek staat de kameel nog te eten terwijl de geest aan komt gevlogen. Achterin is een gedicht over de moraal van dit verhaal opgenomen: 'eigen schuld, dikke bult'. Vanaf ca. 6 jaar. Verberg tekst