Waar twee ruilen moet er een huilen, zo luidt het spreekwoord. Dit prentenboek laat zien hoe dat anders kan. Op een keer ruilt een beer zijn rode kussen voor de fluit van de zevenslaper. De beer twijfelt nog, maar ach, hij wil het kleine dier een plezier doen. Zijn gefluit klinkt echter vreselijk vals en de zevenslaper stelt een nieuwe ruil voor. Zo gaat het door tot de beer alles heeft weggegeven, behalve het geluk. Hij heeft er wel een vriend bij gekregen. En bovendien, voor wie gelukkig is, valt er altijd wel wat te geven: het ruisen van de wind, de bloemengeuren en de kleuren van de ochtend.

Het verhaal doet denken aan het sprookje over gelukkige Hans. Ook hier charmeert de naïviteit van de held, maar het einde is anders. Daarmee sluit dit prentenboek aan bij de vele verhalen voor kinderen over de waarde van de vriendschap. Bovendien is de relatie tussen de beer en de zevenslaper complexer dan ze lijkt: het is steeds de zevenslaper die een nieuwe ruil voorstelt en de beer die erop in gaat. De les lijkt te zijn dat het geluk vooral bestaat uit onthechting en een berensterk geloof dat het geluk vanzelf naar je toe komt.

Wie het verhaal wil voorlezen, krijgt een expressieve, klankrijke tekst voorgeschoteld, met alliteraties en af en toe ook klinkerrijm. Een zin als de volgende wervelt van de klanken: "En de beer is bijzonder blij. Hij zwaait met zijn poten, hij draait met zijn kop, knipt met zijn klauwen, klakt met zijn tong. Hij klappert met zijn oren, hij flappert met zijn billen, trommelt op zijn buik en hopst en hupst en danst ... en danst ... en danst." De kleine luisteraars zullen ook al snel het refrein meezeggen: "Fijn voor jou, fijn voor mij. / Zijn we allebei blij."

De beer op de illustraties heeft veel weg van die van Wolf Erlbruch, wat als een compliment mag gelden. Kathrin Schärer laat hem op een erg overtuigende manier dansen en bewegen. Om de dans in beeld te brengen, tekent de illustratrice met zwart krijt de beer in allerlei kronkels op een blad. Zijn mimiek is kostelijk en herkenbaar, vooral zijn gelukzalige glimlach. De muziek verbeeldt ze met bloemen. Als kijker word je in het boek gesleurd door de wisselende perspectieven. Zo volgt op de close-up van de fluitspelende zevenslaper op zijn kussen tussen de oren van de beer, een prent met het spelende duo onder een boom in een weids landschap.

Het slot, onder een volle maan, prikkelt de verbeelding: '"Maar wat als het regent?" vraagt de zevenslaper. De beer krabt achter zijn oor. De zevenslaper krabt achter zijn kop. "Daar vinden we wel wat op.' [Jan Van Coillie]

Van ruilen komt huilen zou je zeggen, maar in dit boek niet. De zevenslaper heeft een fluit waarmee hij mooie muziek maakt. De beer heeft een lekker zacht rood kussen. Allebei blij, maar toch besluiten ze te ruilen. In dit verhaal wordt op subtiele wijze getoond dat als het ruilen naar ieders wens verloopt, het best kan en je dikke vrienden kunt zijn/blijven. Ruilen is voor kinderen vaak heel moeilijk en gaat gepaard met jaloezie, onderhandelen en twijfel. Er wordt duidelijk gemaakt dat iets geven nog fijner kan zijn dan iets krijgen. Vriendschap heeft immers niets met rekenen te maken! De royale, sfeervolle fullcolourillustraties in gemengde techniek (krijt en aquarel), ook op de schutbladen, geven een goed beeld van de gevoelens van beide dieren. Prettig leesbare tekst (mede door de soepele vertaling), in een vette schreefloze letter gedrukt. Mooi en verzorgd prentenboek in oblong formaat over een origineel en herkenbaar thema. Vanaf ca. 4 jaar.

Beer ruilt zijn mooie rode kussen voor de fluit van de zevenslaper. Maar beer kan niet fluiten, de zevenslaper schenkt hem in ruil de muziek. Beer danst en springt op de mooie muziek van de fluit en hij krijgt de gelukssteen. En ze zingen Fijn voor jou, fijn voor mij. Zijn we allebei blij. De illustraties zijn bijzonder mooi in dit prentenboek. Als de beer danst bijvoorbeeld zie je op de achtergrond zijn bewegingen uitgewerkt in heel mooie potloodtekeningen. Het verhaal is ook origineel, poëtisch en soms op rijm. Ze weten op het einde van het verhaal niet meer wat van wie de fluit of de gelukssteen is, maar het tast hun vriendschap niet aan, integendeel. Ze schenken elkaar de mooiste bloemengeuren, het ruisen van de wind en de mooiste kleuren.