De 12-jarige Petra (ik-persoon) woont met haar oudere zus Magda en haar ouders in een vuurtoren aan de Engelse Kanaalkust. Het onbezorgde leven in hun ‘kasteel aan zee’ verandert drastisch bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Petra’s moeder (‘mutti’) wordt vanwege haar Duitse afkomst en vermeende spionage gevangengezet en vader verdrinkt tijdens de reddingsactie om Engelse soldaten uit Duinkerken terug te halen. Dorpshoofd en rechter mevrouw Baron wil Petra en Magda evacueren, maar de meisjes zijn vastbesloten bij de vuurtoren te blijven en te voorkomen dat deze in handen van verraders komt. Het verhaal is beeldend geschreven. De oorlogsdreiging en Petra’s gevoelens zijn mooi verweven met een lokale legende. Net zoals de Dochters van Steen de Wyrm, een verraderlijke zeebank voor de kust, wisten te vermurwen, probeert ook Petra angst en onheil te bezweren. Dit kinderlijk-magisch perspectief geeft het spannende oorlogsverhaal een diepere laag. De Britse auteur debuteerde succesvol met ‘Het geheim van het nachtegaalbos’*. Mooi verzorgde uitgave, de tekst is op veel pagina’s omlijst met stijlvolle bloemmotieven in zwart-wit. Vertaling van 'Our castle by the sea'**. Vanaf ca. 11 jaar. Verberg tekst

Dit boek speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de Engelse kust. Petra woont in een vuurtoren en heeft een liefdevol gezin. Wanneer de oorlog begint, verandert de situatie. Er zijn blijkbaar enkele geheimen in het gezin en die leggen een grote druk op het ideale leventje dat ze leken te leiden.

In de corona-tijden waarin ik dit boek las, komt deze geschiedenis van 80 jaar geleden best wel binnen. De parallellen zijn te trekken, waardoor deze oorlogstijd me nog meer intrigeerde dan gewoonlijk. De sfeer in het boek katapulteert je naar het juiste tijdperk. Ik leerde er weer wat over bij. Maar wat ik dan jammer vind, is dat er in deze historische roman een loopje met de werkelijkheid genomen wordt. Net het moment dat de meeste actie bevat, heeft niet echt plaatsgevonden. Wel fijn dat de schrijver dit ook duidt in het nawoord.

De parallellen die ik trok naar mijn huidige leven, trekt Petra in het verhaal ook. Zij vergelijkt de tijd waarin zij leeft met een oude mythe van de Dochters van Steen. Dat is fijn en creëert een Engelse sfeer, maar ook is dit een element waarop uiteindelijk te veel nadruk komt te liggen. Voor de onervaren lezer zal dit misschien verwarrend werken, voor de ervaren lezer worden de metaforen langdradig.

Laat dit jou niet afschrikken om aan het boek te beginnen. Want al bij al leest het erg vlot. De taal is makkelijk, er is veel witruimte tussen de regels, het boek heeft een groot lettertype en bevat korte hoofdstukken. Op hoofdstuk 17 na, beginnen deze trouwens allemaal met een grote letter. Een jammerlijk foutje in de anders zeer attractieve lay-out.

Verberg tekst