Het opzettelijk doden van een medemens is een daad die veel vragen oproept, die naar beste vermogen dienen beantwoord te worden om een zo genuanceerd en rechtvaardig mogelijk oordeel te vormen van feiten en omstandigheden. Die moeten dan de basis vormen voor een gepaste strafmaatregel. In deze opmerkelijke en intrigerende true crime graven de auteurs veel dieper dan de schuldvraag. De drie moordenaars die in dit boek op uitvoerige wijze aan bod komen hebben immers bekend en volbrengen hun straf. Er blijven echter heel wat vragen: Hoe denken zij nl. lang na de feiten terug aan hun daad? Hoe staan zij tegenover het slachtoffer? Hoe reageren zij op de straf? Wat verwachten zij van het leven na de straf? Hebben moordenaars nog een toekomst?

De auteurs zijn door hun opleiding en ervaring goed geplaatst om te peilen naar wat er leeft en speelt in de geest van de gedetineerden, met wie ze in de loop van vijf jaren talloze gesprekken hadden. Daarnaast spraken ze ook met hun begeleiders, vrienden en familieleden, en kregen zij van de betrokkenen inzage in de gerechtelijke, medische en psychiatrische rapporten en dossiers.

Machteld Libert, gerechtsjournaliste bij de VRT-nieuwsdienst, brengt verslag uit van haar openhartige gesprekken met de daders. In de interviews lichten zij genuanceerd allerlei aspecten toe met betrekking tot verleden, heden en toekomst. Strafpleiter Walter Damen vertolkt dan weer de juridische kant van de feiten en staat stil bij invloed van het proces en de strafuitvoering op het gedrag van betrokkenen. Ten slotte toetst gerechtspsychiater Chris Dillen zijn kennis met betrekking tot psychotisch gedrag en genetische voorbestemming aan de gepleegde feiten. Hij gaat in op de diagnose die de behandelingswijze bepaalde gedurende hun gevangenschap, en in twee gevallen wordt de kans afgewogen op een leven na de straf.

Van de drie besproken moordenaars, Antoon Timmermans, Brûsk Bâ en Gustaaf Van Eyken, komt de laatste het uitvoerigst aan het woord. Van Eyken ? een serieverkrachter en -moordenaar die in de media bekendheid verwierf als 'de vampier van Muizen' ? verblijft al 35 jaar in de gevangenis en heeft ervoor gekozen om nooit meer vrij te komen. Op beklijvende wijze brengt hij getuigenis van zijn gevecht tegen zijn perverse neigingen en de ontmenselijking. Timmermans wurgde zijn vriendin; zijn motieven zijn van passionele aard. Hij pleegde zijn daad in een roes van geweld, omstandigheden die hij na de feiten maar niet volledig kan bevatten. Bâ ten slotte was medeplichtige aan roofmoord, en na tien jaar gevangenschap wordt hij onder strikte voorwaarden in vrijheid gesteld.

Ik heb een mens vermoord biedt een dieper inzicht in de persoonlijkheidsstructuur van deze moordenaars en toont op een bevattelijke en indringende wijze hoe ze tot hun misdaden konden komen. Achter het relaas van de daders zit een schrijnend persoonlijk verhaal, en uit hun betoog spreekt ook hun spijt en schuld voor het berokkende leed. Hun nieuwe inzichten en gevoelens leveren het bewijs dat ze geen onmensen zijn. [Staf Schoeters]

In dit boek peilen drie Vlaamse auteurs naar wat er leeft bij drie gedetineerde moordenaars: een serieverkrachter, een passiemoordenaar en een roofmoordenaar. Het boek gaat terug op talloze gesprekken met de moordenaars, hun begeleiders, vrienden en familieleden. Daarnaast kregen de auteurs inzage in de gerechtelijke, medische en psychiatrische rapporten. Machteld Libert, gerechtsjournaliste bij de VRT-nieuwsdienst, brengt verslag uit van haar openhartige gesprekken met de daders. Vervolgens bespreekt strafpleiter Walter Damen de juridische kant van de feiten en staat hij stil bij de invloed van het proces en de strafuitvoering op het gedrag van de moordenaars. Ten slotte toetst gerechtspsychiater Chris Dillen zijn kennis met betrekking tot psychotisch gedrag en genetische voorbestemming aan de gepleegde feiten. 'Ik heb een mens vermoord' geeft een dieper inzicht in de persoonlijkheidsstructuur van de moordenaars en toont zo op een bevattelijke manier hoe zij tot hun misdaden kwamen. Overzichtelijke lay-out, met een schreefloze letter voor een aantal algemene juridische teksten.