De auteur, voormalig journalist van weekblad Humo en columnist voor dagblad De Morgen, doceerde drie decennia het vak ‘scenarioschrijven’. In dit kleine boekje tracht hij degenen die zich geroepen voelen om scenario’s te schrijven, enkele basisbegrippen en tips mee te geven. Als je eraan begint, moet je eerst en vooral een verhaal of verhaalidee hebben. Je moet dat verhaal ook nog kunnen uitschrijven. Dat vraagt veel tijd, inspanning en uithoudingsvermogen, en het besef dat het scenario niet dient om gelezen, maar wel om gezien te worden. In het laatste hoofdstuk ‘Over de aanleerbaarheid van scenarioschrijven’ laat hij een aantal buitenlandse scenaristen, eveneens docenten, aan het woord. Ze zijn het met elkaar eens: een scenariodocent kan je iets leren over techniek, maar niet over inhoud. Tot slot geeft de auteur ons de raad om zijn boekje ‘weg te gooien en aan dat verdomde scenario te beginnen’. Deze publicatie in de reeks ‘De essentie’ geeft een beknopte inleiding op het vak van de scenarist. Wie dieper wil graven, vindt meer informatie in de korte bibliografie. Kleine letter. Verberg tekst