Deze novelle speelt aan het eind van de negentiende eeuw. Fanny is een jonge vrouw die zwakke zenuwen heeft en regelmatig instort. Ze is getrouwd met Jan en heeft drie kinderen, waarvan de jongste nog een baby is. Haar ambitie was vroeger om zangeres te worden, maar dat is niet gelukt. Ook haar huwelijk stelt haar teleur: ze is geen goede moeder en ook geen goede huisvrouw. Haar dromen en haar ambities kan ze niet waarmaken, terwijl ze iets bijzonders zou willen zijn. Voor een oude vriend van haar man vat ze een overdreven dweperige liefde op, maar ook daarin wordt ze gedesillusioneerd. Uiteindelijk worden de zenuwen haar fataal. De spelling van dit verhaal (verschenen in 1879) is gemoderniseerd, waardoor deze goed leesbaar is. Het woordgebruik is passend voor die tijd. De auteur geeft een boeiend beeld van het leven van een jonge vrouw die onmachtig is de realiteit van haar leven te begrijpen. Emants (1848-1923) staat in de literaire canon bekend als een van de weinige Nederlandse naturalistische auteurs.