Het leven van skatermeisje Sofie (15, ik-figuur) gaat niet over rozen, wanneer haar allerbeste schoolvriendin verliefd op haar blijkt te zijn, haar beste vriendin Floor (fotomodel) wegens anorexia in het ziekenhuis belandt, haar ouders gaan scheiden en ze tot de conclusie komt niet meer op haar huidige vriendje verliefd te zijn. Het verhaal wordt afgewisseld met e-mailberichtjes tussen Sofie en Floor, die overigens wel sms'en en mailen, maar niet chatten. Onafhankelijk te lezen tweede deel van een trilogie*, waarin Sofie met name dankzij vriendschap het hoofd boven water kan houden. Eigentijds boek voor jongeren, vlot geschreven met korte zinnen en met psychologische diepgang. De titel dekt niet de lading van het boek, maar slaat op het verschil in groepen waartoe de vriendinnen horen (alto's en huppelkutten). Aantrekkelijke voorkant met foto-omslag waarop het verschil tussen de subgroepen in kleding tot uiting komt. Heerlijk eigentijds meidenboek van de toen 18-jarige auteur waarin Sofie wordt neergezet als een echte tiener met al haar ups en downs. Zie ook www.marenstoffels.nl. Smullen voor meiden vanaf ca. 12 jaar. Verberg tekst

Dit boek is geschreven door een achttienjarig meisje. Ze schreef haar eerste boek op haar zeventiende 'Dreadlocks & lippenstift' en dit is het vervolg. Het is gebaseerd op haar eigen levenservaringen. Ook al heb je het eerste deel niet gelezen, dit boek neemt je vrij vlot mee in de wereld van Sofie, een temperamentvolle tiener van zeventien. Het begin is dan ook heel direct. Floor is de vriendin van Sofie, die ze op vakantie heeft leren kennen. Het zijn twee verschillende types. Er ontstond een hechte vriendschap en de twee vertellen elkaar alles via mail. Op school heeft Sofie ook een goede vriendin: Roosmarijn. Maar als die niet wil zeggen op wie ze verliefd is, is Sofie wel teleurgesteld. Er komen enorm veel onderwerpen aan bod, die elk op zich veel te weinig worden uitgewerkt (anorexia, scheiding, lesbisch, ...) Het boek is vermoedelijk door de kaft heel aantrekkelijk voor tieners maar het is geen diepgaand boek. Soms te Hollands (bvb. p. 32 ik trek het nog steeds niet als ik hem zie; p. 99 ze geeft geen sjoege). Je leest het boek leest in één keer uit omdat je benieuwd bent naar de afloop en het is best wel vlot geschreven. Sofie worstelt met zichzelf. Ze weet niet of haar huidig vriendje wel de enige jongen is die ze leuk vindt. En wanneer ze Menno (de broer van Floor) ontmoet, gaat ze nog meer twijfelen. Maar Menno heeft een vriendin en of Menno uiteindelijk haar vriendje wordt, kan je in het volgende boek lezen. Het boek heeft een open einde maar maakt me toch niet echt nieuwsgierig.
Verberg tekst