De zeventienjarige Lenni Petterson is opgenomen op de afdeling Palliatieve Zorg van het ziekenhuis. Op een dag ontmoet Lenni de drieëntachtigjarige medepatiënt Margot en ondanks hun leeftijdsverschil worden ze zeer goed bevriend. Tijdens de creatieve therapie besluiten de dames samen honderd schilderijen te maken. Deze schilderijen vertellen verhalen uit de levens van beiden. Als lezer worden we meegenomen naar het verleden van Margot en Lenni en zo ontspinnen zich twee mooie levensverhalen die blijven boeien tot het onvermijdelijke einde. Goed geschreven, zeer origineel bedacht en leest heerlijk weg, deze debuutroman van de Britse Marianne Cronin (1990), die bovendien verfilmd zal worden. Cronin studeerde Engels en Creative Writing in Lancaster.