Ja, er was hoe raar het ook klinkt een schooltje voor kinderen in het oord van de dood in Auschwitz. Mario Escobar heeft dit gegeven verder uitgewerkt aan de hand van het verhaal van Helene Hannemann die als Duitse meegaat met haar vijf kinderen die ze samen met haar man, die van Roma afkomst is, heeft. Als uiteindelijk in 1943 de Gestapo in Berlijn bij hen binnenvalt, besluit ze met hen mee te gaan. En na een tocht per trein komen ze in Auschwitz terecht. Daar wordt Helene gedwongen als verpleegster te werken onder kamparts Jozef Mengele. Daar krijgt ze de kans om het leven van kinderen in het kamp iets dragelijker te maken en ze te beschermen tegen het kampleven en Mengele. Uiteindelijk vlak voor de Russen Auschwitz zullen bevrijden worden de laatste Roma toch naar de gaskamers gebracht. Helene besluit haar kinderen niet in de steek te laten en gaat met hen de dood tegemoet, uit liefde voor haar kinderen. Dit waargebeurde verhaal is het waard niet vergeten te worden.