Na gegeten te hebben wil een wolf weten hoe anderen over hem denken. Aan kleinere bosbewoners als Langoor, Roodkapje, de Drie Biggetjes en de Zeven Dwergen vraagt de (paginagrote) wolf wie de sterkste is. In alle gevallen beamen de anderen dat de wolf de grootste, sterkste en gevaarlijkste van de hele wereld is. Een klein draak echter antwoordt vervolgens: mijn mama!, waarna de wolf in woede uitbarst. Totdat hij mama ziet, haar een fijne dag toewenst en afdruipt. Door afsnijdingen in de paginagrote, geheel gekleurde illustraties wordt de beslotenheid van het bos geaccentueerd en de betrokkenheid van de 'lezer' verhoogd. De dialogen worden gevoerd op 'witte' pagina's; enkel de gesprekspartners zijn afgebeeld. Het gehanteerde kikvorsperspectief komt bijzonder tot haar recht wanneer mama draak wordt getoond met enkel de onderbuik en achterpoten. Beschaduwing op de wolf ondersteunt de sfeer; het gebruik van dikke zwarte contourlijnen in het algemeen bevordert de herkenbaarheid. De tekst in het prentenboek bestaat uit korte zinnen. Verhalende schrijfstijl; gemoedelijke ondertoon. Aantrekkelijke omslag, glad papier. Gebonden uitgave. Vanaf ca. 5 jaar. Verberg tekst