Claire werkt voor de internationale hulporganisatie Faim en is gestationeerd in El Fasher ter ondersteuning van voedseltransporten. Haar leidinggevende wijst een verzoek voor een interview af en de eigenzinnige Claire besluit zelf contact te leggen met de pers. Ze ontmoet de Nederlandse journalist Danzig en na een middag en nacht scheiden hun wegen weer. Pas na maanden kruisen hun levenswegen elkaar bij een informatieve bijeenkomst over adoptie van jonge weeskinderen. De Franse ex-militair Pierre kan niet langer aanzien hoe weinig de hulpverlening kan doen en besluit een eigen project op te starten. De auteur beschrijft waarmee de humanitaire hulpverlening wordt geconfronteerd zoals de corruptie van de plaatselijke autoriteiten, het eigenmachtige optreden van rebellen en de internationale politieke agenda. Een lijvige roman met veel algemene beweringen en herhalingen waardoor de draad van het verhaal soms ondergesneeuwd raakt. Het fragmentarische verhaal bestaat uit acht delen, veel lange zinnen en heeft een cynische ondertoon. Titel is een Tsjadisch spreekwoord dat volledig luidt: ‘Laat de honden niet de ribstukken bewaken’. De auteur (1958) schreef eerder onder meer de roman ‘De ijszee op’ en scenario’s voor tv-series. Verberg tekst