Nikolas is een doodgewone jongen. Hij doet hard zijn best om gelukkig te zijn. Hij heeft echter niet veel dat hem hierbij helpt. Zijn vader, die houthakker is, verdient nauwelijks genoeg om voor eten te zorgen. Nikolas groeit op in armoede. Maar hij heeft een goed hart en in tegenstelling tot de meeste mensen gelooft hij nog in magie en elfen. Als zijn vader vertrekt om het bestaan van de elfenstad Elfhelm te bewijzen gaat ’t voor Nikolas van kwaad naar erger. Hij blijft achter bij zijn boosaardige tante Carlotta. Als haar gemene streken hem teveel worden besluit hij zijn vader te volgen en begint, samen met zijn muizenvriend Miika, aan de zware tocht naar de Noordpool.

Geen lichtzinnig verhaaltje voor het slapengaan. Matt Haigh zet met de vertelling over het leven van Nikolas aan tot nadenken. Vluchten, zware tochten en angst voor vreemdelingen behoren spijtig genoeg tot de wereld van vele kinderen. Gelukkig bewijst Nikolas dat het ook anders kan. Wat je hiervoor nodig hebt is magie, geloof in het ongelooflijke, hoop en bovenal de wil om goed te doen. Zo’n beetje alsof de Kerstman echt bestaat. Of niet?

Het boekje zelf is voorzien van mooie illustraties in de bekende stijl van Chris Mould (Something Wickedly Weird, A Spindlewood Tale) De mooie voorkaft zet meteen aan tot lezen.

‘Een jongen met de naam Kerstmis’ belooft het begin van een succesvolle reeks te zijn. Een jaar na uitgave verscheen ‘The girl who saved Christmas’. Het verhaal van Amelia, een meisje dat niet meer rotsvast in Kerstmis gelooft.  Wachten op een vertaling dus !