Vlaanderen

In een tijdperk waarin Interview with the Vampire, True Blood en The Twilight Saga hoogtij vieren, lijkt het bijna onmogelijk om een vernieuwend en uiterst origineel vampierenverhaal te brengen. Toch slaagt Matt Haig daar met Een ongewone familie fantastisch in. Hij tovert een briljante satire uit zijn mouw, vol verrassende wendingen en bloedstollende scènes. Bovendien slaagt hij erin om een thriller te schrijven die zowel door jong als oud zal worden gesmaakt.
In het onooglijke plaatsje Bishopthorpe lijkt alles gewoon zijn gangetje te gaan. Iedereen kent iedereen. Een dorp als elk ander klein dorpje in Yorkshire. Orchard Lane 17: een mooie familiewoning waar op het eerste gezicht een normaal gezin woont met vader, moeder en twee kinderen. Maar hoe ze zich ook inspannen, ze zijn allesbehalve normaal. Peter en Helen Radley zijn zogenaamde ‘onthouders’, vampieren die besloten hebben zo menselijk mogelijk te leven en hun instincten te onderdrukken. Daarom houden ze hun ware aard ook verborgen voor hun kinderen, Clara en Rowan. Die denken dat ze mensen zijn met huidallergieën en slapeloosheid. Alles lijkt onder controle tot Clara op een feestje door het lint gaat. Een jongen probeert haar te versieren. Ze wijst hem af, maar hij gaat te ver en haar ware aard komt boven. Ze rijt hem aan stukken, drinkt zijn bloed en de jongen overleeft het niet. Gelukkig heeft niemand dit gezien. Zelf begrijpt ze er niets van. In paniek belt ze haar ouders die maar al te goed beseffen dat hun rustige leventje voorbij is. Ze biechten alles op aan de kinderen en roepen de hulp in van Will, Peters broer, een notoire vampier, die het zaakje wel zal oplossen. De komst van Will zaait echter nog meer onrust. Het grote familiegeheim komt aan de oppervlakte en elk lid van het gezin levert een strijd met zichzelf om te overleven, maar uiteindelijk komt alles goed.
De grootste verdienste van Haig bestaat erin dat hij de lezer werkelijk meeneemt in de wereld van het vampirisme. Je gelooft wat hij schrijft en het vampirisme wordt voorgesteld als een van de duistere kantjes van ons bestaan. Een karaktertrek die je kan onderdrukken, net zoals jaloezie of gierigheid. Peter en Helen gaan er ook goed mee om en proberen het zo goed en zo kwaad als ze kunnen te onderdrukken. Alle karakters zijn ook zeer goed uitgewerkt en geloofwaardig. Ze spelen elk hun rol in het verhaal. En weet: iedereen kan een vampier zijn, zelfs onze ‘gewone’ buren. Het werk staat ook bol van de leuke verwijzingen en humoristische knipogen: veel cultfiguren waren/zijn ook vampiers: Jimi Hendrix, Prince, Lord Byron… Ook de muziek waarnaar ze luisteren is vaak donkere melancholische muziek zoals The Smiths, Morrissey en Joy Division. Voor iedereen die houdt van een goed en spannend, maar ongewoon verhaal met de typische Britse humor, is dit meer dan een aanrader. [Kris Mattheeuws] Verberg tekst

De familie Radley lijkt een doorsnee familie, maar in werkelijkheid zijn het vampiers. De ouders onderdrukken hun bloeddorst en houden hun ware aard zelfs verborgen voor hun kinderen. Maar als dochter Clara wordt lastiggevallen door een jongen, komt haar natuurlijke instinct naar boven. Wat volgt is de strijd van de familie om hun schijnwereldje in stand te houden en te vechten tegen hun verlangen naar bloed. Dit is een heel menselijke strijd tussen gevoel en verstand. Met inlevingsvermogen en humor wordt de spanning beschreven tussen het saaie en burgerlijke leven van de 'bloedelozen' en het moreel verwerpelijke, maar tegelijk avontuurlijke leven van praktiserende vampiers. In korte hoofdstukken worden de gebeurtenissen afwisselend beschreven vanuit het perspectief van de verschillende familieleden. Zij blijken geen monsters, maar bloedverslaafden met wie de lezer zich gemakkelijk kan identificeren. Spannend, inleefbaar en humoristisch familieportret over een vampierfamilie die zich probeert te onthouden van bloed. Tegelijk verscheen een editie voor jongeren*. Normale druk. Verberg tekst