De Verenigde Staten kennen een triest record als het gaat om seriemoordenaars, maar zelden wisten dezen zo lang op vrije voeten te blijven als de Golden State Killer. Tussen 1976 en ’86 was hij verantwoordelijk voor twaalf moorden, vijftig verkrachtingen en meer dan honderd inbraken. Michelle McNamara maakte samen met betrokken rechercheurs jarenlang jacht op hem en besloot een boek te schrijven over deze spannende speurtocht. Door haar plotselinge overlijden in 2016 kon ze dit niet voltooien en het waren Billy Jensen en Paul Haynes die op verzoek van haar echtgenoot het werk afmaakten. Dat heeft een bloedstollend boek opgeleverd, waarin huiveringwekkende beschrijvingen van de gepleegde misdaden worden afgewisseld met gesprekken die McNamara later voerde met de onderzoekers tijdens haar bezoeken aan de plaatsen delict. Verrassend genoeg volgde de ontknoping kort na verschijning van het boek, toen in 2018 Joseph James DeAngelo werd opgepakt nadat zijn DNA bleek te matchen met enkele sporen die destijds konden worden veiliggesteld. Het betreft een voormalig politieman... Dat McNamara deze zaak niet wist op te lossen doet niets af aan het feit dat haar speurtocht een pakkend verhaal heeft opgeleverd. Met een fotokatern in kleur en zwart-wit. Verberg tekst

Michelle McNamara raakte als klein meisje geobsedeerd door misdaad toen Kathleen Lombardo in 1984 vlakbij haar ouderlijk huis in Illinois vermoord werd, 24 jaar oud. Die moord werd nooit opgelost.

Jaren later begint McNamara met een misdaadblog. Ze is getrouwd en moeder als ze in de greep raakt van het onderzoek naar de man die verantwoordelijk zou zijn voor minstens vijftig verkrachtingen en twaalf moorden in de Sacramento Valley tussen 1974 en 1986. 'Ik zal verdwijnen in het donker' is het verslag van de zoektocht naar de man die ze de Golden State Killer noemt.

Michelle spreekt met nabestaanden en getuigen. Hun beschrijvingen van de man zijn steeds verschillend maar zijn werkwijze is altijd hetzelfde. Hij verkent het huis van de slachtoffers. Vaak verdwijnen er kort voor de moord of verkrachting wat voorwerpen van weinig waarde uit het huis. Een buitenlamp is defect, het tuinhek sluit niet, er hing een vreemde auto rond in de buurt.

McNamara vertelt niet alleen over haar obsessieve zoektocht naar dat ene detail, dat ene zinnetje in een verslag, dat niet goed is geïnterpreteerd en dat misschien de oplossing dichterbij kan brengen. Ze schrijft ook over de impact die de misdaden hebben op de omgeving, op familie, buren en de jongens die Kathleen Lombardo vonden en daar dagelijks aan moesten denken.

'Ik zal verdwijnen in het donker' verslaat de vooruitgang in onderzoek: van stoffige mappen naar digitale bestanden, van vage sporen naar DNA. Het beschrijft hoe er veel energie gaat zitten in sporen die tot niets leiden, en hoe onbeduidende details een onderzoek toch op weg helpen.

McNamara beschrijft ook de doorwerking die haar werk heeft op haarzelf en haar gezin. Ze overleed in 2016, voor ze het boek kon voltooien. Dat hebben anderen nu gedaan. In de VS staat het boek hoog op de bestsellerlijsten - true crime op zijn best.

Het boek eindigt met een brief van McNamara aan de dader: "Je zult een auto voor je deur horen stoppen, net als Kenneth Lee Hicks dertig jaar na de moord op Lori Billingsley."

Ook in dit opzicht is het boek een Unvollendete: McNamara maakte de ontknoping niet mee. Slechts twee maanden na het verschijnen van haar boek werd de Golden State Killer, ex-politieman Joseph James DeAngelo, ingerekend na een match met het DNA van een familielid.

oordeel

True crime op zijn best.

Vert. T. Schoenmaker, B. Gravendaal, G. Baardman Lebowski; 368 blz. € 22,50.

Verberg tekst