Roodkapje gaat grootmoe lekkers brengen in haar huisje in het bos maar de wolf ligt op de loer. Pas maar op, wolf!

Er was eens een erg verfrissende versie van het alom gekende sprookje. Roodkapje wordt voorgesteld als een stoere meid met rode hoodie die helemaal niet onder de indruk is van de wolf. Ook oma is niet het hulpeloze oude vrouwtje zoals je verwacht en de jager is vervangen door – jawel – de pakjesbezorger! Deze klassieker heeft zonder enige twijfel een up-to-date remake ondergaan.

De reeks Er was eens... iets anders zet in op diversiteit. Ze willen gekende sprookjes opnieuw vertellen met een originele en hedendaagse twist zodat iedereen zich er gemakkelijker in kan herkennen. Verder is de reeks gericht op prille lezers en hebben de verhaaltjes een AVI-niveau, in dit geval AVI E3 (einde eerste leerjaar). Korte zinnen, een duidelijk lettertype en veel illustraties typeren het boek. De oorspronkelijke verhaallijn werd door Mieke van Hooft behouden maar de openingszin en slotzin die een sprookje net typeren, zijn niet behouden. Dat is toch een klein gemis. 

Nazrina Rodjan heeft het sprookje in beeld gebracht. Hoewel ze geboren en getogen is in Nederland, merk je in haar werk haar Surinaamse roots. Roodkapje is geen klassiek wit en blond meisje, maar een stoere meid met donker krulhaar en donkerdere huid. Zelfs de planten en de bouwstijl voelen weinig westers aan. Dat maakt het verhaal een verrijking voor de boekenkast!

Het is uitkijken naar volgende herwerkingen van klassieke sprookjes.

En ze leefden nog lang en gelukkig!