Als geen andere neuroloog van populairwetenschappelijke boeken over mensen met hersenbeschadigingen en bijzondere persoonlijkheden heeft Sacks (1933-2015) waarschijnlijk bijgedragen tot een veel groter biologisch begrip van de hersenen. In deze autobiografie verhaalt hij van zijn mateloze nieuwsgierigheid, de samenwerking met andere wetenschappers, de ervaringen met patiënten, vrienden, familie, minnaars, buren, geslaagde en mislukte projecten. Sacks was een liefhebber van beweging: als motorrijder, fietser, wandelaar, zwemmer, duiker – en van de landschappen die hij zo ontdekte. Zijn leven lang hield hij dagboeken bij en veranderde vaak van woonplaats, op zoek naar een biotoop waar hij zich thuis voelde. Hij schrijft over de moeite die hij had met zijn homoseksualiteit, de jaren van zijn verslaving aan amfetaminen, ongelukken en aandoeningen. Het boek eindigt met Sacks gedachten over Gerald Edelmans theorie over 'Neural Darwinism'. Eén van zijn belangrijkste inzichten: dat mensen door hun brein gedwongen zijn uit te groeien tot individuen die de dingen altijd anders zullen doen dan hun medemensen. Met twee fotokaternen en een register. Verberg tekst