De schrijfster (1957) is hoogleraar wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit van Brussel en redacteur van Dietsche Warande en Belfort. Zij heeft enkele romans geschreven (o.a. De Staart, 1993). In deze bundel essays is zij met name als filosofe aan het woord. De twaalf essays zijn, op één na, reeds eerder gepubliceerd. Opvallend is dat in de verschillende essays een beperkt aantal onderwerpen aan de orde komt. Onderwerpen zijn: Wat is literatuur?, Wat is de relatie tussen 'werkelijkheid' en 'fictie'?, Waarom schrijven met name schrijvers dagboeken?, de zelfmoord, Wittgenstein en Freuds opvattingen over melancholie en de dood. Een kenmerk van haar essays is dat De Martelaere geen afgerond betoog geeft. Ze werpt een probleem op en geeft vervolgens enkele gedachten over dit probleem, een afrondende opvatting wordt aan de lezer overgelaten. Zij schrijft op een toegankelijke wijze voor een breed intellectueel publiek. Het boek werd genomineerd voor de AKO-literatuurprijs en beloond mat de J. Greshoff-prijs. Goedkope pocketuitgave; kleine druk, krappe marge. Verberg tekst