Meester Maurice gaat ter gelegenheid van de Kinderboekenweek een ritje maken met de griezelbus. Schrijver P. Onnoval (anagram van de auteur) vertelt aan de hand van voorwerpen griezelige verhalen. Raamvertelling met als basis de terugblik in de bus na elk voorgelezen griezelavontuur. Deze compositie versterkt het griezelelement (het kan ons ook gebeuren), anderzijds wordt er met humor gerelativeerd. Te eng wordt het nooit. Herdruk van het boek dat in 1991 voor het eerst verscheen. Met nieuwe zwart-witillustraties in gemengde techniek en een nieuw mysterieus omslag. Het vaardig geschreven verhaal heeft niets aan kracht ingeboet. Voor een nieuwe generatie jonge griezelfans een spannend en goed geschreven griezelboek, dat het best getypeerd wordt met het door de auteur zelf bedachte genre: grumorboeken. Ook leuk om voor te lezen, maar misschien niet voor het slapengaan. Vanaf ca. 9 jaar.

We kennen de griezelboekenreeks van Paul Van Loon vast allemaal, maar dit is een geslaagde herdruk van het boek dat in 1991 voor het eerst verscheen. Het verhaal gaat over leraar Maurice die met zijn leerlingen op uitstap gaat. Ze maken een rit met een griezelbus en tijdens de rit vertelt schrijver Onnoval (anagram van de auteur) tien griezelverhalen. Het zijn best enge verhalen waarbij de verteller telkens vertrekt van voorwerpen die hij uitgestald heeft.

Bij de babyfoon gaat het over de nieuwe buren die even weg moeten en aan hun buren, een bejaard koppel, vragen of ze op hun baby willen letten via de babyfoon. Wanneer het koppel enkel akelige grommende geluiden hoort, beslist de oude man om een kijkje te gaan nemen in het huis. Daar ziet hij in het babybedje een afschuwelijk monstertje met scherpe tanden liggen. Als de nieuwe buren terugkeren, blijken ook zij achter hun sjerp lange hoektanden en scherpe klauwen te hebben. Ook de andere verhalen hebben iets vreemds en akeligs. In het laatste verhaal vertelt de schrijver over zichzelf en transformeert hij in een gruwelijke weerwolf. Hij jaagt je echt de stuipen op het lijf.

De verhalen kennen een goed opgebouwde spanningsboog en zijn geschreven in een rijke, mooie taal.  Deze nieuwe uitgave bevat zwart-witillustraties in gemengde techniek en heeft een nieuwe mysterieuze omslag, ontworpen door Ien van Laanen. Zij maakte ook de omslagillustraties voor de boeken van Harry Potter. Haar stijl is herkenbaar en ook hier heeft ze mooi werk geleverd.

Verberg tekst

We kennen de griezelboekenreeks van Paul Van Loon vast allemaal, maar dit is een geslaagde herdruk van het boek dat in 1991 voor het eerst verscheen. Het verhaal gaat over leraar Maurice die met zijn leerlingen op uitstap gaat. Ze maken een rit met een griezelbus en tijdens de rit vertelt schrijver Onnoval (anagram van de auteur) tien griezelverhalen. Het zijn best enge verhalen waarbij de verteller telkens vertrekt van voorwerpen die hij uitgestald heeft.

Bij de babyfoon gaat het over de nieuwe buren die even weg moeten en aan hun buren, een bejaard koppel, vragen of ze op hun baby willen letten via de babyfoon. Wanneer het koppel enkel akelige grommende geluiden hoort, beslist de oude man om een kijkje te gaan nemen in het huis. Daar ziet hij in het babybedje een afschuwelijk monstertje met scherpe tanden liggen. Als de nieuwe buren terugkeren, blijken ook zij achter hun sjerp lange hoektanden en scherpe klauwen te hebben. Ook de andere verhalen hebben iets vreemds en akeligs. In het laatste verhaal vertelt de schrijver over zichzelf en transformeert hij in een gruwelijke weerwolf. Hij jaagt je echt de stuipen op het lijf.

De verhalen kennen een goed opgebouwde spanningsboog en zijn geschreven in een rijke, mooie taal.  Deze nieuwe uitgave bevat zwart-witillustraties in gemengde techniek en heeft een nieuwe mysterieuze omslag, ontworpen door Ien van Laanen. Zij maakte ook de omslagillustraties voor de boeken van Harry Potter. Haar stijl is herkenbaar en ook hier heeft ze mooi werk geleverd.

Verberg tekst