In 1498 voltooide Leonardo da Vinci in de Santa Maria delle Grazie in Milaan zijn beroemde Laatste avondmaal. In 1545 kocht Arnold Streyters, abt van de Abdij van Tongerlo, een zeer nauwkeurige kopie. Anders dan in Milaan, waar Leonardo op een muur schilderde, is de Tongerlose versie op doek gekopieerd. De grote vraag wie de maker is, houdt kunsthistorici al heel lang bezig, maar kan niet beantwoord worden. Dat Leonardo da Vinci vanwege zijn vijfhonderdste sterfdag volop in de belangstelling staat, was voor Peter Boncquet en Greet Verschatse aanleiding een boek te wijden aan het Tongerlose Avondmaal. Beiden zijn opgeleid als historicus: hij werkt als journalist, zij in een museum. Hun verhaal is zonder meer interessant, maar het had beter verteld kunnen worden. Aan de research ligt het niet, zo valt op te maken uit het uitgebreide notenapparaat. Toch leggen de auteurs verbanden die er niet zijn of trekken ze iets te gemakkelijk conclusies. Het boek over een schilderij, waarover heel veel te vertellen valt, mist een heldere opbouw en had stukken beter kunnen worden door een consequente eindredactie. Verberg tekst