In Oude opa Waterman, het nieuwe deel in een reeks prentenboeken rond Mannetje Koek, verdwijnt Mannetje Koek naar de achtergrond. Oude Opa Waterman, een groen gietertje met gummilaarsjes, is deze keer het hoofdpersonage. Het kaft blijft de herkenbare biscuitvorm die eveneens het uithangbord is van de reeks. 
'Oude Opa Waterman doet het in de herfst en winter wat kalmpjes aan', om dan in de lente, bruisend van energie, op zoek te gaan naar 'een heerlijk baantje'. Achtereenvolgens probeert hij het als gids, huisschilder, buurtwachter, bakker en brandweerman. Maar telkens wordt hij geconfronteerd met zijn beperkingen omwille van zijn leeftijd. 'Verdrietig sjokte hij naar huis' met het idee dat hij te oud is voor alle baantjes. Maar dan krijgt hij onverwacht van de brandweermannen een medaille voor beste brandblusser omdat hij sneller ter plaatse was en een uitstekende sproeikop heeft!
In vergelijking met de voorgaande delen, is dit verhaal minder sterk. De tekst is weinig verrassend. Dit boek moet het helemaal hebben van Pieter Gaudesaboos' illustraties en de vormgeving. De humor druipt gelukkig van elke illustratie en zit hem in honderden minuscule details, zodat je op elke pagina weer nieuwe ontdekkingen doet. Zo zie je bij oude opa Waterman walletjes onder zijn ogen als hij moe is, en heeft hij een wandelstok en oude, kromme dunne beentjes. Ook de kleine retrospulletjes duiken hier weer op: een televisiekast uit de jaren zestig (met daarop prijkend de Gouden Uil die Gaudesaboos’ gewonnen heeft) of een ouderwetse bureaulamp in het kantoor van Sheriff Suikerklont, bewerkt in de ondertussen zeer typische en herkenbare gedigitaliseerde stijl van de illustrator.
Het effect van de effen witte of zwarte achtergrond is bijzonder: je wordt bijna letterlijk naar elke illustratie toegezogen. Dit werkt enorm prikkelend en nodigt al gauw uit om de tekst achterwege te laten en met je eigen fantasie aan de slag te gaan.
Jammer dat dit derde deel geen schitterende apotheose krijgt zoals in het boek Martha en de kauwgomballenbel waar een dubbel geïllustreerde pagina telkens voor een bijzonder hoogtepunt zorgt. [Ann Schatteman] Verberg tekst

Prentenboek met een hardkartonnen omslag in de vorm van een gekarteld biscuitje over Opa Waterman die op zoek gaat naar een baantje. Helaas blijkt hij niet zo geschikt meer als gids in een kasteel, of als schilder, buurtwacht of bakker. Maar de brandweer is erg blij met hem. Opa is namelijk een gieter op superdunne beentjes met laarzen aan. Dit verhaal is ook te volgen als je de andere delen over en van mannetje Koek niet kent. De biscuitjesvorm heeft geen relatie met dit verhaal. Het is een vrolijk, geestig en fantasievol verhaal met kleurrijke, speelse illustraties. De vlot geschreven teksten staan verspreid over de pagina, waarbij veel dialogen gebruikt worden. De teksten en de illustraties vertellen onafhankelijk van elkaar het verhaal en vullen elkaar ook aan. Een origineel, mooi uitgevoerd prentenboek met een dikke kartonnen omslag en mooi glanzende bladzijden. Door de leuke vormgeving van de personen en voorwerpen een boek om steeds weer te bekijken. Het vorige deel in de serie over Mannetje Koek en zijn vrienden, 'Martha'*, is genomineerd voor zowel de Boekenleeuw als de Boekenpauw 2012. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

'Mannetje Koek schrijft een boek' kent zijn vervolg in een reeks boekjes met hardkartonnen kaft waarbij telkens een ander personage de hoofdrol speelt.
Oude Opa Waterman zoekt een baantje, maar dat valt niet mee voor iemand die zo oud is als hij. Hij speelt voor gids in het kasteel, wordt schilder en behanger, doet dienst als buurtwachter en helpt de bakker in de bakkerij. Maar al zijn pogingen draaien uit op een ramp! En dat is vreemd, want toen hij jong was kon hij heel wat. Zijn ervaring helpt hem op zijn oude dag niet verder, maar gelukkig is er één ding dat Opa Waterman wel goed kan: blussen! De brandweer biedt hem een baantje aan als assistent.
Een herkenbaar en origineel verhaal over oud zijn en nog mee willen tellen in de maatschappij. Door de vele mislukkingen van Opa Waterman wordt het verhaal wat zwaarbeladen. Bijzonder is dat hij niet opgeeft, wat er ook gebeurt. Telkens opnieuw probeert hij iets anders, want toen hij jong was, kon hij heel wat.
Een aantrekkelijk boekje in de vorm van een koekje met een hardkartonnen kaft en stevige bladzijden. Mooi geïllustreerd met speelse figuurtjes tegen een witte achtergrond en met oog voor detail. Deze figuurtjes zijn echter niet zo vanzelfsprekend of vertrouwd.  Zo is Opa Waterman eigenlijk een gieter. Aandachtig kijken is dus de boodschap. De tekst bevat veel herhaling, waardoor kleine kinderen heel snel mee zijn.
Verberg tekst