Prentenboeken zijn soms geniaal in hun eenvoud. Zo is het toch met dit zoekboek waarin je op 12 grote platen je leven kunt samenstellen zoals je dat zelf wel. Je kunt kiezen waar je wilt wonen, welke meubels je in je huis wil plaatsen, wat je wil dragen, welk beroep je later wil uitoefenen, welke hobby daarnaast etc. De prenten bieden een massa keuzemogelijkheden aan waar de lezer mee aan de slag moet. Het boek werkt als een spel dat een beroep doet op de rijke verbeelding die kinderen vertonen in natuurlijk spelgedrag. Kinderen beelden zich graag alternatieve levens in en gebruiken daartoe allerlei rekwisieten die in huis rondslingeren. Ook sluit dit boek aan bij bestaande gezelschapen waarin kinderen moeten kiezen tussen alternatieven. Om redenen van identificatie komt op elke prent een trio personages (meisje, jongen en poes) terug. Zij maken een eerste keuze en geven daarmee een aanzet tot het spel. De grote prenten zijn gevarieerd opgebouwd: een panorama van landschappen, een portrettengalerij, een fotocollage, een overvolle toonzaal etc. Toch had illustrator Nick Sharratt ? een grote naam in het Verenigd Koninkrijk, met talrijke publicaties voor de jongste lezers achter zijn naam ? nog meer variatie in de opbouw van zijn platen kunnen stoppen. Marjolein Pottie is daar in het vergelijkbare Zoekwinkel (zie De Leeswelp 2007, p. 162) beter in geslaagd. De vergelijking met Pottie dringt zich des te meer op omdat de tekenstijl van Sharratt doet denken aan die van haar, maar dan minder gesofisticeerd qua kleurgebruik en lijnvoering. Sharratts heel eenvoudige klare lijn is dan wel duidelijk en grappig, maar kan eigenlijk weinig boeien. Toch hindert dat nauwelijks omwille van het sterke concept van dit 'kiesboek'. [Chris Bulcaen]

In dit interactieve prentenboek worden vragen gesteld als waar wil je naar toe, in wat voor soort huis zou je willen wonen, hoe zou je willen reizen en wat zou je willen eten. Elke vraag beslaat een dubbele pagina. Onder de vraag staat een zeer groot aantal mogelijkheden waaruit gekozen kan worden. De vragen kunnen, naar keuze, zelf worden uitgebreid omdat er enorm veel te zien is op de illustraties. Steeds terugkerend zijn een jongen, een meisje en een oranje kat die op elke illustratie te zien zijn en opvallen doordat ze iets zeggen in een tekstballon. Dit boek leent zich om herhaaldelijk te bekijken en dingen te ontdekken. Er worden vele culturen naar voren gebracht in de personages, kleding en andere voorbeelden. Vanwege de veelheid aan voorbeelden zijn de bladzijden overvol waardoor het geheel wel onrustig overkomt. De kleurrijke, humoristische illustraties zijn soms in een apart kader geplaatst, soms kriskras op een pagina. Op het gele omslag zijn veertig voorbeelden te zien van voorwerpen in het boek. Geschikt om samen met kinderen vanaf 4 jaar te bekijken.

Dit grote boek heeft heel wat te bieden. Je geraakt er niet op uit gekeken. Stel je voor dat je alles kon kiezen wat je maar wou, wat voor dingen zouden dat dan zijn? Als je overal naartoe zou kunnen gaan waar je maar wilde, wat zou het dan worden: het strand, de stad, het bos, de woestijn, een vulkaan of de ruimte? En wie zou je vriendje kunnen zijn? Een piraat, een elfje, een robot, een marsmannetje of de kerstman? Zo kan je nog veel meer keuzes maken: wat zou je eten, welk huisdier wil je hebben, wat doe je het liefste, in welk huis wil je wonen, hoe wil je op reis gaan, welke kleren wil je aantrekken, wat wil je later worden, in wat voor een bed wil je slapen, … Het brave, traditionele is wat doorbroken. Tussen de huisdieren staan niet alleen honden en poezen, maar ook draken, wandelende takken, vleermuizen en nog van die gekke voorstellen. Wonen in een vuurtoren, een windmolen, een Oosters paleis, of een boomhut is ook erg aanlokkelijk. En geef toe: heb je als kind nooit eens willen slapen in een hemelbed, of in een bed van bloemblaadjes of misschien wel in een hondenhok? De overvloed aan zet aan tot kijken, kiezen, praten en denken. Voor je het weet ben je samen met het kind in een gesprek verwikkeld en kom je zo veel te weten over de dingen die hem/haar bezighouden. De tekeningen zijn kleurrijk en nogal druk. Toch spreken ze jonge kinderen erg aan. Grootste troef hier is dat de woordenschat van een kind op een heel aangename manier kan uitgebreid worden. Kinderen die niet zo graag praten, krijg je ook al gauw mee. Humor ontbreekt niet en ook dat zet kinderen aan tot vertellen.