Zomer 1946. De oorlog is al twee jaar ten einde, maar de gevolgen van gebeurtenissen en keuzes, die volwassenen destijds maakten, zijn voor hun inmiddels 16-jarige kinderen nog zeer groot. Het Joodse meisje Eva overleefde de oorlog, maar is familie en een thuis kwijt. Ziska’s vader (NSB’er) zit gevangen in kamp Amersfoort en wacht op veroordeling. Hij vertelt zijn dochter over een verstopte knikkerzak met belangrijke inhoud. Samen met vriend Jan gaat Ziska er naar op zoek. Jan heeft in het Twentse dorp waar hij woont grootse toekomstplannen, maar moet deze bijstellen. Loes komt op het spoor van haar biologische vader en ontmoet in de Twentse villa waar ze werkt een voormalige Canadese soldaat. Het verhaal in deze vlot leesbare en boeiende roman is goed opgebouwd, geeft de sfeer van de naoorlogse tijd goed weer, besteedt veel aandacht aan zaken die in die tijd moreel erg gevoelig lagen en bevat een vleugje romantiek. Hoewel er af en toe wordt verwezen naar gebeurtenissen in voorgaande delen ‘Het pistool’* (2017) en ‘Er mag zoveel niet’** (2018), is dit derde deel prima zelfstandig te lezen. Vanaf ca. 15 jaar. Verberg tekst