Wie kent hem niet? Sjakie Stevens, de arme sloeber die zo graag de gouden kaart wil vinden. Want dan kan ook hij een bezoek brengen aan de chocoladefabriek van Willie Wonka. Het lukt hem nog ook! Samen met zijn oude opa Jakob gaat hij de volgende dag naar de geheimzinnige fabriek. Wat ze daar te zien krijgen is niet te geloven: een chocoladerivier, Oempa-Loempa’s, eeuwigdurende waffelvullers, opstijglimonade met prik, kietelbrokken, een grote glazen lift en een nog grotere verrassing op het eind. Vanaf de eerste pagina pakt het verhaal je op en neemt je mee door een tot dan toe onbekende wereld van kleuren, onbekend snoepgoed, geuren en hemelse smaken. Deze grote schrijver maakt met zijn humoristische taalgebruik een groot feest van het prachtige verhaal: woordgrapjes, namen van pas uitgevonden snoepgoed en een verhaallijn waar je je vingers bij aflikt. Al lezende proef je het aflikbare behang en ruik je de geconfijte potloden. De geweldige, levendige, grote en kleine prenten zitten vol humor en beweging. Met nieuw paars omslag. Verhaal en prenten samen zijn als een groot stuk snoepgoed waar je niet vanaf kunt blijven. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Alle ingrediënten voor een oerdegelijk en zelfs cliché verhaal zijn hier aanwezig: een arme jongen die het maakt. Het armzalige milieu van Sjakie, die met twee paar stokoude grootouders en een paar hardwerkende ouders onder de geur van de immer stampende chocoladefabriek leeft, wordt uitvoerig beschreven. Over de grootouders staat er bijvoorbeeld: Alle grootouders waren boven de negentig. Ze waren zo verschrompeld als pruimedanten en zo mager als geraamten, en de hele lieve lange dag, tot Sjakie binnenkwam, lagen ze stilletjes in bed, twee aan ieder eind ... En al weet je dat het niet anders kan of Sjakie vindt de gouden wikkel, het verhaal is zo plastisch en meeslepend dat voorspelbaarheid of clichés er helemaal niet toe doen. Omdat voor Sjakie alles winst is en hij niets verwacht, blijven hij en zijn grootvader Jacob als laatste over. Zoals de meeste van Roald Dahls boeken dompelt ook dit boek de lezer onder in een echt taalbad. Dahl is een meester van de synoniemen en hij goochelt met nieuwsamengestelde woorden, wat heel wat mogelijkheden biedt voor taalbeschouwing en voor interactie tussen voorlezer en kinderen. Denk bijvoorbeeld aan de etiketten op de deuren van de opslagplaatsten op p. 88: Opslagplaats 54 stond er, alle roomsoorten - dunne room, slagroom, bakkersroom, paarse room, koffieroom, theeroom, syndroom. 'Sint-room?' vroeg Joris Teevee. 'Is dat room van Sinterklaas?' Heerlijk is het om daar op door te gaan. Bij de boontjes staat op de laatste plaats 'Heilige Boontjes' en zo gaat het eigenlijk continu door. De liftknopjes op p. 121 bieden niet alleen de mogelijkheid om zelf samengestelde woorden te maken, maar kunnen ook gebruikt worden als tekenopdrachten, bv. 'aardbeiensapwaterpistolen'. En probeer maar eens te achterhalen wat pruimedanten zijn. Het verhaal heeft echt nog niets aan kracht ingeboet. Het is grappig en meeslepend en ideaal om leesplezier te laten ervaren. Deze uitgave is een jubileumeditie en de illustraties van Quentin Blake zijn volledig in kleur.
Verberg tekst