Dit is een vrij amusant verhaal verteld vanuit het perspectief van James. James is een jonge mopshond en heeft een huismens, Tim. Ze zijn de beste maatjes en gaan dagelijks op stap in het park. Maar dan geraakt James tijdens een onweer zijn mens kwijt. 

Het is een leuk verhaal en alleen al het feit van het vertelperspectief van James creëert veel humoristische vertelmomenten. Zo vertelt James dat Tim heel makkelijk is, hij is netjes en houdt wel van een grapje. En James is ook degene die Tim aanlijnt. Fijn om het leven eens vanuit de ogen van een hond te zien. Buiten het amusante zitten er ook boodschappen in het verhaal verwerkt. Zorgen voor elkaar, maar ook: vriendelijkheid kom je op de gekste plekken tegen. Zaken die ik ten alle tijden heel waardevol vind om mee te geven aan onze kinderen. 

De prenten zijn kleurrijk en speels. Heel aantrekkelijk om met kinderen naar te kijken. Er zit rijm in de tekst verwerkt, maar die kon mij niet echt bekoren. Bijvoorbeeld: aangekomen – zomer. Het kwam soms vergezocht over. Gelukkig maken de prenten veel goed. De laatste prent is nog wel de leukste. Je ziet allemaal soorten honden met hun huismens. Een plezier om samen met je kleuter te bekijken.

Het boek is van Engelse oorsprong. Dat verklaart het feit dat je ook The Queen met haar Corgi's zal spotten. Heel het verhaal voelt ook heel Engels aan. De prenten, de naam James … Al heet de hond in de oorspronkelijke versie Teddy, en is de titel van het boek: Dog gone (wel met als subtitel op de kaft: The day I lost my human). 

Voor diegene die van de auteur het vorige boek, Vreemde hond in de bijt, hebben genoten: zoek en vind de vrolijke honden van die kaft!

Een jammer feitje: er zaten een aantal zoekopdrachten in het boek. Echter, die staan op de pagina waar je ook de info zoals uitgeverij, vertaling ... terugvindt. Niet echt een pagina die de doorsnee voorlezer zal lezen, en dus zal dit leuke extraatje vaak verloren gaan.