Robert Goddard heeft sinds zijn debuut in 1986 meer dan twintig thrillers met een sterke historische inslag geschreven. Hij verwerkte onder meer het faillissement van de South Sea Company, de oorlogsmisdaden in het voormalige Joegoslavië en de suffragettebeweging tot een spannende roman. Het hoofdpersonage in zijn boeken is meestal een Englishman abroad die een complot of mysterie in het buitenland moet ontrafelen; in Intrige in Parijs is het een jonge gewezen oorlogspiloot die de dood van zijn vader onderzoekt. Deze Sir Henry Maxted was een gepensioneerde diplomaat die de wereld rondreisde. Hij maakte deel uit van de Britse delegatie op de vredesconferentie van 1919 in Parijs, alwaar hij van het dak van een appartementencomplex viel. Zijn zoon Max weigert te geloven dat het een ongeluk is en probeert te achterhalen in welk wespennest zijn vader was terechtgekomen – tot groot ongenoegen van zijn oudere broer, de enige erfgenaam. Papa was duidelijk geen familieman: hij had een jonge minnares en trachtte op een raadselachtige manier aan veel geld te komen.
Wat volgt, is een gecompliceerd spionageverhaal met een internationaal gezelschap van Japanners, Brazilianen, Russische tsaristen in ballingschap, de pas opgerichte Britse geheime dienst en Amerikaanse informanten. De spin in het web is een Duitse superspion. Natuurlijk wordt de niet-opgevende zoon beschoten, en kan hij rekenen op steun van een oude wapenmakker, de welwillende medewerking van de eigen geheime dienst en vooral heel veel toeval. De echte historische feiten en het onderlinge wantrouwen van de overwinnaars op deze vredesconferentie zijn best interessant, maar de plot zelf mist een blijvende spanning. Gebeurtenissen krijgen niet altijd een logische verklaring en sommige flashbacks hebben geen meerwaarde, maar halen enkel de vaart uit het verhaal. Ook de personages zijn minder uitgewerkt dan gebruikelijk is in de boeken van Goddard, ze komen en gaan zonder enig nut. Verder is het wat vreemd dat de thriller geen hoofdstukken heeft, maar van scene tot scene loopt.
Het open einde is ontgoochelend, aangezien het perfect mogelijk was een afgerond verhaal te brengen. Goddard heeft nooit trilogieën geschreven, hij beloonde zijn lezers altijd beloond met een voltooid verhaal. Spijtig dat hij op latere leeftijd van werkwijze meent te moeten veranderen. [Julien Schmit]

Het is 1919 en in Parijs hebben zich vele diplomaten, politici, journalisten, spionnen en andere belanghebbenden verzameld in het kader van de Vredesconferentie over de net beëindigde Eerste Wereldoorlog. Als een van de daarbij betrokken Britse diplomaten, Sir Henry Maxted, de dood vindt door een val van het dak van een appartementsgebouw - er zijn geen getuigen - wordt de zaak door de Franse politie en diplomatieke kringen snel afgedaan als een tragisch ongeluk. Sir Henry’s zoon Max vermoedt al gauw dat er meer aan de hand is. Tijdens zijn onderzoek naar de ware toedracht van zijn vaders dood ontmoet hij een bonte verzameling mensen, maar wie is vriend en wie is vijand? Een goed geschreven, boeiende en spannende historische thriller over een periode die nu weer volop in de belangstelling staat. De personages zijn geloofwaardig, de plot is intrigerend en de auteur heeft de sfeer van Parijs in die periode goed getroffen. Hoewel het verhaal wel een min of meer afgerond geheel is, heeft het geen echt einde. Er komt een vervolgdeel. Met plattegrond van Parijs in 1919. De Britse auteur en historicus schreef al een groot aantal historische thrillers die in VN’s Detective & Thrillergids meestal met drie of vier sterren werden gewaardeerd. www.robertgoddardbooks.co.uk