De romans van Ron Rash worden bevolkt door mannen die hun gezicht hebben opengehaald bij een of andere klus en door vrouwen die de namen van alle planten en dieren kennen. Ze spelen altijd in de Appalachen van North Carolina, waar de schrijver woont en werkt en die hij tot leven blijft wekken op een boeiende manier.
Eerder verschenen de historische romans Serena en De fluitspeler. Met Boven de waterval brengt Rash een hedendaags verhaal. Les is sheriff in een dorp waar veel crystal meth wordt gedeald en gebruikt. Wanneer de forellen boven aan de waterval van een duur resort vergiftigd zijn, verdenkt de eigenaar Gerald, een oude koppigaard. Het resort maakt deel uit van een natuurpark waar Les' geliefde Becky parkwachter is. Zij gelooft in Geralds onschuld en zo komen zij en Les tegenover elkaar te staan.
Een sheriff die in de laatste week voor zijn pensioen nog een hoop ellende op zijn bord krijgt, een conflict dat geliefd…Lees verder
De romans van Ron Rash worden bevolkt door mannen die hun gezicht hebben opengehaald bij een of andere klus en door vrouwen die de namen van alle planten en dieren kennen. Ze spelen altijd in de Appalachen van North Carolina, waar de schrijver woont en werkt en die hij tot leven blijft wekken op een boeiende manier.
Eerder verschenen de historische romans Serena en De fluitspeler. Met Boven de waterval brengt Rash een hedendaags verhaal. Les is sheriff in een dorp waar veel crystal meth wordt gedeald en gebruikt. Wanneer de forellen boven aan de waterval van een duur resort vergiftigd zijn, verdenkt de eigenaar Gerald, een oude koppigaard. Het resort maakt deel uit van een natuurpark waar Les' geliefde Becky parkwachter is. Zij gelooft in Geralds onschuld en zo komen zij en Les tegenover elkaar te staan.
Een sheriff die in de laatste week voor zijn pensioen nog een hoop ellende op zijn bord krijgt, een conflict dat geliefden uit elkaar dreigt te drijven: het klinkt niet nieuw en dat is het ook niet. De verhaallijn is onderhoudend, maar je leest Ron Rash vooral om zijn geweldige landschapsbeschrijvingen en om de spookachtige sfeer van de Appalachen. 'In bladerdakopeningen zuigt de hemel door rietjes van zonlicht vochtig bladafval droog', schrijft Rash. Je leest over de oranje grondbaars die 'zijn volle zeilen hoog opricht in het beekbruis', over spinnen met 'wimperdunne poten'. Het landschap krijgt bij Rash altijd een symbolische lading. Zo loopt de afdaling naar het dal op een bepaald moment parallel met een afdaling in het geheugen. Zowel Becky als Les heeft trauma's te verwerken.
Rash' stijl is poëtisch, maar hij beperkt zich niet tot natuurimpressies. Met de beschrijving van de verwoestingen die crystal meth aanricht in de gemeenschap toont hij zich als een geëngageerd auteur.
Les en Becky vertellen afwisselend hun verhaal. Hun vertellingen hebben een heel verschillende stijl. Bij de sheriff is de taal minder lyrisch, is er ruimte voor humor. Becky is een dichter die niet op stap gaat zonder haar notitieboek. Haar taal heeft soms iets formeels. Ze gebruikt ouderwetse woorden als 'tranenfloers' en 'goedertierenheid', wat past bij haar personage.
Ben je weg van de landschapsbeschrijvingen bij David Vann of Annie Proulx, dan moet je Ron Rash zeker eens proberen.
Vertaald door Anneke Bok en Nan Lendsers, De Geus, 198 blz., 19,95 € (e-boek 9,99 €).
Oorspronkelijke titel: 'Above the waterfall'.
Verberg tekst