Rupi Kaur (1992, India) emigreerde op haar vierde met haar ouders naar Canada. 'Melk en honing', haar debuut, werd veelvuldig vertaald; wereldwijd zijn er meer dan drie miljoen exemplaren verkocht. De bundel telt 208 pagina's met gedichten, (poëtische) notities en illustraties. In het eerste van de vier delen – het lijden – lezen we welke impact kindermisbruik heeft: 'onze lichamen bezoedeld / door zoveel foute mensen / dat we zelfs in een bed vol geborgenheid / bang zijn.' In deel twee – het liefhebben – is iemand heel erg verliefd: 'alleen al bij de gedachte aan jou / spreid ik mijn benen / als een ezel met een doek / dat smeekt om kunst.' De teleurstelling volgt in deel drie – het breken – : 'ik knoop jou los / van mijn huid.' In deel vier tenslotte – het helen – worden veel adviezen gegeven: 'zoek niet naar heling / aan de voeten van degenen / die je gebroken hebben.' Een boek, speciaal voor vrouwen? Misschien, Rupi Kaur doet in ieder geval een beroep op hen: 'mijn hart hunkert meer dan ooit naar zusters / naar vrouwen die vrouwen helpen / zoals bloemen hunkeren naar de lente.' Verberg tekst