Laatste deel in een reeks politieromans met inspecteur Wexford en zijn collega Burden in de hoofdrollen. Sinds het begin van zijn carrière is Wexford ervan overtuigd dat Eric Targo minstens één moord heeft gepleegd. Omdat er geen concreet bewijs was, maar alleen vermoedens op basis van Targo's gedrag, heeft Wexford - die in de loop der jaren zo nu en dan door Targo gestalkt is - zijn mond erover gehouden. Targo, altijd in gezelschap van een hond en een sjaal dragend, duikt weer op en Wexford verwacht een nieuwe moord. Intussen is Wexfords collega Hannah Goldsmith ervan overtuigd dat Tamima Rahman, een intelligente Pakistaanse leerlinge op de middelbare school waar de vrouw van Burden les geeft, tegen haar zin is uitgehuwelijkt. Ze trekt vele conclusies die eigenlijk nergens op gebaseerd zijn. Uiteindelijk komen beide verhaallijnen samen en volgt een verrassend einde. Zoals van de populaire Engelse schrijfster (1930) verwacht mag worden, is ook dit weer een psychologisch goed onderbouwd verhaal. In de loop der jaren zijn de Wexfordboeken steeds minder pure politieromans geworden en steeds meer bespiegelingen over het hoe en waarom van misdaad. Enkele zijlijnen blijven als losse eindjes bungelen. Van de Wexforddetectives is een televisieserie gemaakt. Vrij kleine druk. Verberg tekst