Egodocument van Sacha Polak (Hemel) over het erfelijke gen dat borst- en/of eierstokkanker kan veroorzaken. Sacha verliest haar moeder aan borstkanker als ze elf maanden oud is. Omdat na onderzoek blijkt dat zij ook het gen bij zich draagt, overweegt ze een preventieve behandeling aan haar borsten. Ze weet dat ze 60-80% kans heeft op borstkanker en 40-60% op eierstokkanker. Zij besluit tot behandeling en gaat op zoek naar de mogelijkheden om haar borsten te reconstrueren. De film benadert met name de rationele overwegingen van Sacha en haar naastbetrokkenen maar ook de emoties die een ieder doormaakt. Ook gesprekken met lotgenoten zijn erin opgenomen evenals opnamen vanuit het ziekenhuis. Erg veel bewegende filmbeelden maken het kijken wat onrustig. De film draaide op het Nederlands Film Festival en is uitgezonden door de NCRV. Jann Ruyters (Trouw 25-9-’13): ‘Dit egodocument is - in nuchterheid en humor - niet alleen een steun in de rug voor vrouwen die voor dezelfde keuze staan, maar zet ook aan tot denken over al die andere borstoperaties die alleen om cosmetische redenen plaatsvinden.’ Peter de Bruijn (NRC 2-10-’13) noemt de film: ‘(…) niet alleen een film over ingrijpende chirurgie, maar ook een heel sterke, ontroerende film over familie.’ Verberg tekst