Selva Almada (1973) maakte naam in Argentinië met haar debuutroman ‘El viento que arrasa’ (2013), die in het Nederlands is verschenen onder de titel ‘Het onweer’*. Daarin geeft ze een desolaat beeld van het Argentijnse binnenland. Dat is ook het beeld dat Almada oproept in deze kroniek over drie onopgeloste moorden op jonge vrouwen. Ze vonden plaats in de jaren tachtig, toen Argentinië zich net had ontworsteld aan de militaire dictatuur. Enkele decennia later gaat de schrijfster op onderzoek uit. Het verslag dat ze van haar speurtocht doet, gaat ook in hoge mate over haar eigen betrokkenheid bij het onderwerp en, meer in het algemeen, over vrouwenmoorden in een land waarin het machismo nog altijd vanzelfsprekend is. Mede dankzij de fraaie, onopgesmukte stijl leest deze kroniek als een roman.