Deze studie gaat over het spanningsveld tussen traditie en modernisering bij de wederopbouw van meer dan negenduizend boerderijen die tijdens de Tweede Wereldoorlog werden verwoest en tussen 1940 en 1955 werden herbouwd. Het boek geeft het debat weer tussen de belangrijkste spelers in de plattelandsarchitectuur uit die tijd. De auteur, onderzoekster en etnologe, heeft haar proefschrift in de vorm van een zeer informatief en redelijk, maar niet vlot leesbaar boek gegoten. Zij is grondig thuis in immaterieel erfgoed en beschrijft diepgravend hoe het debat tussen modernisering en traditie de daadwerkelijke wederopbouw heeft bepaald. Het mondt uit in een pleidooi voor modernisering en een gevecht om streekeigen bouw. Tevens sprekende oude zwart-witfoto’s, kaders, tekeningen en plattegronden, tabellen, een chronologisch overzicht, noten en een Engelstalige samenvatting. Geschikt voor geïnteresseerden in plattelandsarchitectuur tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.