December 2009, een klein stadje in de Midwest. De crisis slaat ongenadig hard toe, en op een mistige aprilochtend verzamelen zich een duizendtal werkzoekenden aan de ingang van een jobbeurs. Sommigen hebben er de nacht doorgebracht, in de hoop als eerste aan een baan te raken. De rijen worden langer en langer. De meesten zijn met de bus gekomen - benzine is duur voor bijstandstrekkers. Op één uitzondering na: de man die met een Mercedes Benz SL500 de parking op rijdt. Voor iemand goed en wel beseft wat er gebeurt, trekt de V12 op en beukt in op de menigte. De Duitse tank laat een spoor van bloed en ledematen achter, en verdwijnt in de mist. Van de dader, die een clownsmasker draagt, geen enkel spoor. Het politieonderzoek loopt vast, de zoveelste cold case dreigt in de archieven te verdwijnen.

Zes maanden later krijgt de gepensioneerde rechercheur Bill Hodges een brief van de dader, die zichzelf Mr. Mercedes noemt. Hodges wordt uit zijn pensioenslethargie geschud: hij was danig verdikt, vulde zijn lege dagen met daytime TV en likte regelmatig aan de loop van zijn .38 - zelfmoord uit pure verveling leek een aantrekkelijke optie. Omdat Mr. Mercedes zo nadrukkelijk vermeldt dat hij zijn massamoord niet zal herhalen, raakt Hodges van het tegendeel overtuigd en hij begint op eigen houtje een onderzoek. Gaandeweg krijgt hij de steun van zijn tuinier en whizzkid Jerome en de labiele meisjesvrouw Holly. Maar ook Mr. Mercedes zit niet stil. Hij bespioneert zijn tegenstanders, houdt zich in plain sight verborgen en beschikt over zoveel hackerstalent dat hij zijn vijanden digitaal manipuleert.

Stephen King blijft vooral bekend om zijn horrorverhalen, maar de laatste jaren exploreert hij andere genres zoals fantasy en de graphic novel, en nu dus ook het hard-boiled thrillergenre. King heeft zijn research gedaan en Mr. Mercedes leest vaak als een slimme pastiche op het moderne detectiveverhaal. Een realtime-verteltrant, aandacht voor technische details, de noodzakelijke blonde femme fatale, de gleufhoed en de trenchcoat - King introduceert het allemaal met ironische flair. En hij kan het niet laten om af en toe een horrorverwijzing in zijn tekst te verstoppen: de moordenaar woont in Elm Street, draagt een Pennywise-masker en onderhoudt net als in Psycho een rare relatie met zijn moeder, maar liefhebbers zullen ook de Plymouth uit Christine herkennen en Holly lijkt wel over de paranormale gaven van Carrie te beschikken. Leuke spielerei, maar King schetst ook een grimmig beeld van Amerika in crisistijd. Het siert de bestsellerauteur dat hij in zijn boeken meer en meer aandacht besteedt aan maatschappelijke vraagstukken. Tel daarbij de vinnige dialogen, het spel met genreclichés, de goed uitgewerkte personages en de V12-rotvaart waarmee het verhaal voortdondert, en je hebt een vintage King in handen. Leesplezier gegarandeerd, tenzij je de ceo van Daimler-Benz bent.

MR. MERCEDES ****

Stephen King , Luitingh-Sijthoff, (originele titel: Mr. Mercedes), 424 blz., ? 19,95.

RODERIK SIX ■

Verberg tekst

December 2009, een klein stadje in de Midwest. De crisis slaat ongenadig hard toe, en op een mistige aprilochtend verzamelen zich een duizendtal werkzoekenden aan de ingang van een jobbeurs. Sommigen hebben er de nacht doorgebracht, in de hoop als eerste aan een baan te raken. De rijen worden langer en langer. De meesten zijn met de bus gekomen - benzine is duur voor bijstandstrekkers. Op één uitzondering na: de man die met een Mercedes Benz SL500 de parking op rijdt. Voor iemand goed en wel beseft wat er gebeurt, trekt de V12 op en beukt in op de menigte. De Duitse tank laat een spoor van bloed en ledematen achter, en verdwijnt in de mist. Van de dader, die een clownsmasker draagt, geen enkel spoor. Het politieonderzoek loopt vast, de zoveelste cold case dreigt in de archieven te verdwijnen.

Zes maanden later krijgt de gepensioneerde rechercheur Bill Hodges een brief van de dader, die zichzelf Mr. Mercedes noemt. Hodges wordt uit zijn pensioenslethargie geschud: hij was danig verdikt, vulde zijn lege dagen met daytime TV en likte regelmatig aan de loop van zijn .38 - zelfmoord uit pure verveling leek een aantrekkelijke optie. Omdat Mr. Mercedes zo nadrukkelijk vermeldt dat hij zijn massamoord niet zal herhalen, raakt Hodges van het tegendeel overtuigd en hij begint op eigen houtje een onderzoek. Gaandeweg krijgt hij de steun van zijn tuinier en whizzkid Jerome en de labiele meisjesvrouw Holly. Maar ook Mr. Mercedes zit niet stil. Hij bespioneert zijn tegenstanders, houdt zich in plain sight verborgen en beschikt over zoveel hackerstalent dat hij zijn vijanden digitaal manipuleert.

Stephen King blijft vooral bekend om zijn horrorverhalen, maar de laatste jaren exploreert hij andere genres zoals fantasy en de graphic novel, en nu dus ook het hard-boiled thrillergenre. King heeft zijn research gedaan en Mr. Mercedes leest vaak als een slimme pastiche op het moderne detectiveverhaal. Een realtime-verteltrant, aandacht voor technische details, de noodzakelijke blonde femme fatale, de gleufhoed en de trenchcoat - King introduceert het allemaal met ironische flair. En hij kan het niet laten om af en toe een horrorverwijzing in zijn tekst te verstoppen: de moordenaar woont in Elm Street, draagt een Pennywise-masker en onderhoudt net als in Psycho een rare relatie met zijn moeder, maar liefhebbers zullen ook de Plymouth uit Christine herkennen en Holly lijkt wel over de paranormale gaven van Carrie te beschikken. Leuke spielerei, maar King schetst ook een grimmig beeld van Amerika in crisistijd. Het siert de bestsellerauteur dat hij in zijn boeken meer en meer aandacht besteedt aan maatschappelijke vraagstukken. Tel daarbij de vinnige dialogen, het spel met genreclichés, de goed uitgewerkte personages en de V12-rotvaart waarmee het verhaal voortdondert, en je hebt een vintage King in handen. Leesplezier gegarandeerd, tenzij je de ceo van Daimler-Benz bent.

MR. MERCEDES ****

Stephen King , Luitingh-Sijthoff, (originele titel: Mr. Mercedes), 424 blz., ? 19,95.

RODERIK SIX ■

Verberg tekst

Acht mensen komen om als een Mercedes met opzet op een wachtende menigte inrijdt. Als rechercheur Bill Hodges niet al te lang daarna met pensioen gaat en zich daardoor tamelijk depressief voelt, heeft hij deze zaak nog niet kunnen oplossen. De dader, een figuur met ernstige psychische stoornissen die zo ongeveer alles van Hodges lijkt te weten, besluit om hem via een chatprogramma zo te sarren dat hij zal besluiten zelfmoord te plegen, net zoals de eigenares van de Mercedes dat heeft gedaan. Maar Bill Hodges besluit dan op eigen houtje op de dader te gaan jagen en knapt zo op van het speurwerk, dat gedachten aan zelfmoord verdwijnen. Dan moet ik hem maar vermoorden, denkt de moordenaar. Het is een roman zonder de voor King karakteristieke bovennatuurlijke en vaak extreme elementen, maar gewoon een goed verteld misdaadverhaal in een typisch Amerikaanse kleine stad. Daardoor is dit boek ook zeer te genieten voor lezers die niet van de horrorelementen gecharmeerd zijn, want het biedt spanning, inventiviteit, sterke karaktertekening en een vlot en boeiend verteld verhaal. Verberg tekst