Tweede prentenboek over het figuurtje Millie Duizendvoet*. Millie kan supersnel rennen met haar nieuwe schoenen en toont trots hoe snel ze is aan haar vrienden Kip Tok, Steven Schildpad, Ko Konijn en Harrie Eekhoorn. Maar dan raakt één van haar veters los en valt ze. Millie heeft veel pijn en moet naar de spoedafdeling van het ziekenhuis. Daar geeft een dokter haar krukken en stevig verband, en al haar vrienden komen haar bezoeken met leuke cadeautjes. Vierkant prentenboek dat jonge kinderen vertelt wat er gebeurt als je naar de spoedafdeling van een ziekenhuis moet en dat meteen ook toont waarom losse veters gevaarlijk zijn. De grote, warme en kleurrijke illustraties passen goed bij het verhaal en er zijn veel leuke details op te ontdekken. De eenvoudige tekst bevat veel dialogen en laat zich goed voorlezen. Na het verhaal vind je het refrein van het veterlied; de muziek en het hele lied kun je op de website van illustrator Frank Daenen vinden. Leuk voorleesboek, voor kinderen vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Op het warmgele schutblad vooraan zit Millie Duizendvoet haar schoenen aan te trekken met haar tongetje uit haar mond. Ook in de rest van het verhaal blijven de kleurrijke tekeningen prominent aanwezig, de tekst vormt als het ware een aanvulling. Op een bepaald moment nemen de tekeningen de tekst zelfs helemaal over in stripvorm. Details worden fijn uitgewerkt (zoals het spinnetje dat aan een draad naar beneden hangt of het lieveheersbeestje dat niet van Millies zijde wijkt), gelaatsuitdrukkingen zijn belangrijk en de sfeer wordt gedurende het hele verhaal warm gehouden. De tekst wordt duidelijk weergegeven op een witte achtergrond en opgevrolijkt met af en toe een zin in dikke rode letters. Het verhaal gaat over Millie, de duizendpoot, die nieuwe schoenen heeft gekregen. Ze vindt ze zo mooi en goed dat ze het gevoel heeft alles aan te kunnen en ze begint te rennen en te voetballen met haar vrienden. Helaas raakt er een veter los en struikelt ze. Millie heeft pijn, veel pijn en haar mama belt een ambulance. Op de spoedafdeling van het ziekenhuis worden ze eerst geholpen door een verpleegster en dan komt de dokter langs om Millie te onderzoeken. Millie heeft haar enkels verzwikt, ze krijgt een verband en krukken. Ondertussen zijn al haar vrienden gearriveerd met ballonnen, taart, een kaart en cadeautjes om haar op te vrolijken. Millie mag al naar huis, dus eten ze de taart maar op. En Steven Schildpad, de laatkomer, brengt nog een handig cadeau: schoenen met klittenband.

Een verhaal over een ongevalletje krijgen en naar de spoedafdeling gaan voor verzorging, maar het wordt haast idyllisch door de algehele sfeer van graag gezien worden en geholpen worden, van vriendschap en moederliefde.

Verberg tekst