Hond weet heel veel, want hij leest veel boeken. Wolf leest nooit. Hij wil het wel, maar hij kan het niet, zegt hij, omdat hij niet goed ziet. Wolf gaat op zoek naar een bril. Maar dat is nog niet zo eenvoudig, want welke bril moet je hebben? Geen duikbril, geen zonnebril, geen wc bril… Wolf wordt er verdrietig van. Maar Hond en Wolf vinden samen de oplossing! Erg leuk, humoristisch kijk- en voorleesboek voor kinderen die met letters en woorden bezig zijn. Korte zinnen; korte alinea’s. Geschreven met veel gevoel voor taal zoals Sylvia Vanden Heede dat kan. Met sfeervolle illustraties in kleur over een dubbele pagina waar veel op te zien is en waarin de karakters van Hond en Wolf duidelijk zichtbaar zijn. Voor iedereen die bezig is met het ontdekken van letters en betekenissen erg de moeite waard. Er verschenen al enkele eerste leesboekjes over Hond en Wolf. Aantrekkelijk omslag. Vanaf ca. 4 jaar.

Sylvia Vanden Heede is bekend van de reeks ‘Vos en Haas’. Daarnaast bedacht ze nog een vrolijk duo, met name Hond en Wolf, die in een voorgaande reeks boeken voor eerste lezers de hoofdrol speelden. Ook hier zijn de typetjes goed uitgewerkt en elkaars tegengestelden. Hond is slim en trouw, Wolf is wat beperkter en vooral sluw. In ‘De bril van Wolf’ wordt het duo kort voorgesteld. Het thema is 'lezen' en dat is een kolfje naar de hand van Hond. Hij vindt immers dat wie leest, leert. Voor Wolf ligt dat anders: hij is quasi analfabeet maar wil dat niet toegeven. Daarom verzint hij een smoes. Hij kan gewoonweg niet lezen omdat hij geen bril heeft. Het ontbreekt hem dus aan de middelen om te kunnen lezen. Op zich is dat een zwak excuus en doorheen het verhaal proberen Hond en Wolf daar een oplossing voor te bieden. Wolf gaat op zoek naar een bril, maar ook hier duikt zijn onwetendheid (of is het gespeelde domheid om toch maar niet te moeten lezen?) op. Hij komt aandraven met een duikbril, een zonnebril, een wc-bril, enz. Uiteraard zijn dit niet de juiste tools om beter te kunnen zien en dat zorgt bij de lezers en bij Hond voor de verwachte hilariteit.

Het verhaal op zich is redelijk voorspelbaar maar zal het jonge publiek van beginnende lezers of kleuters met een ontluikende geletterdheid zeker kunnen boeien. De verhaallijn is stevig en humoristisch, hoewel er geen sprake is van een climax. De illustraties van Marije Tolman, met veel verwijzingen naar lezen, letters en woorden, zijn een absolute meerwaarde. Het geheel komt zeer levendig en uitnodigend over. Ook het contrast tussen Hond en Wolf is groot en dat maakt het voor het doelpubliek gemakkelijk om zich in te leven. Hond omringt zich met boeken, terwijl Wolf een beetje een sloddervos is, die leeft tussen rommel, afgeknaagde botten en doodshoofden. Als volwassene krijg je ook nog een extraatje: wie ‘De Denker’ van Rodin kent, vindt hem terug in de beeldentuin, maar dan als in gedachten verzonken hond in plaats van mens. ‘De bril van Wolf’ is een mooi en erg toegankelijk boek, mede door de prachtige illustraties. Ideaal voor kinderen die de wondere wereld van het lezen aan het ontdekken zijn.

Verberg tekst