Jip kan zwemmen
De dag dat ... ik een bril moest
×

De dag dat ... ik een bril moest
Besprekingen
Omdat de bijna 3-jarige Loek slecht zag, is hij met mama naar de oogarts geweest. Daarna mocht hij in de brillenwinkel een mooie bril uitzoeken. Als hij de bril op zijn neus heeft, ziet de wereld er heel anders uit. Dat is fijn, maar Loek moet er wel even aan wennen. Aardig verhaaltje dat voor jonge kinderen heel goed is te volgen. Zonder ingewikkelde woorden en overbodige details geeft het de juiste informatie. Het verhaal begint in de verleden tijd; als papa en Loek samen de bril gaan ophalen, springt het verhaal naar de tegenwoordige tijd. De grote, vrolijkgekleurde tekeningen en het eenvoudige verhaal vormen samen een goed geheel. Naast de positieve uitstraling is er ruimte voor het gewenningsproces van Loek. Zowel voor kinderen die een bril krijgen als voor kinderen die er zijdelings mee te maken krijgen, is het een leuk informatief verhaal. De tekst in korte zinnen is gedrukt in een vette, schreefloze letter. Deel uit een reeks. Vanaf ca. 3 jaar.
De dag dat ... ik een bril moest
Loek ziet schaapjes in de wei als er koeien staan en hij kruipt veel te dicht bij het scherm om televisie te kunnen kijken. Het is snel duidelijk: Loek moet een bril. In plaats van de rol van gepeste, van zonderling, van seut/nerd … die in (ook moderne) boeken nog vaak aan het personage met bril wordt toegekend, krijgt de brildrager hier een soort ereplaatsje. Op een erg eenvoudige manier wordt uitgelegd wat er gebeurt als je een bril moet dragen. De bril wordt hierbij vooral door een positieve ‘bril’ bekeken. Een handig boekje voor als je als ouder je kindje op het dragen van een bril moet voorbereiden of als je wilt laten zien dat je kind niet de enige is met een bril. Wel een beetje jammer van de prenten, waarvan de kleurencombinaties niet zo passend zijn. Maar dat hangt natuurlijk ook een beetje af van het gevoel van schoonheid bij de lezer …