Jip gaat met haar vader en broer Daan naar het zwembad. Ze leert zwemmen met behulp van kurken. Daan zegt steeds dat ze er niks van kan. Zelf heeft hij al diploma A en B. Papa smoort de ruzie tussen beide kinderen in de kiem. Dan laat badmeester Jan zijn pupillen de kurken afdoen. Zou Jip zonder kunnen zwemmen? De tekst bestaat uit korte zinnetjes met voornamelijk een- en tweelettergrepige woorden van diverse typen (straal; vliegt; duwt) en een enkel drielettergrepig woord (intrekken; afdrogen) De illustrator slaagt er vaak in met haar grappige, kleurrijke illustraties over dubbele pagina’s de emoties van de hoofdpersonen met enkele lijntjes weer te geven. Achterin staat een viertal zoekopdrachten, bv. ‘Hoe vaak zie je Jip?’. De auteur, dochter van Burny Bos, richt zich met dit deel uit de serie ‘Ik lees!’* op jonge waterratten die lezen op AVI-E3. Met meelees-cd (ca. 30 min.) waarop het verhaal op AVI-niveau wordt voorgelezen. Vanaf ca. 6,5 jaar.

In de reeks ‘Ik lees!’ van Zwijsen zagen we al verschillende boekjes verschijnen. De verhalen zijn herkenbaar, geschreven in eenregelige zinnen met een- en/of tweelettergrepige woorden. Illustraties ondersteunen de teksten sterk. De boekjes ogen goed en liggen goed in de hand.

In ‘Jip kan zwemmen’ volgen we Jip naar de zwemles. Onderweg lacht haar broer Daan haar uit want hij kan immers veel beter zwemmen dan Jip. Papa probeert te bemiddelen, maar Jip is wat uit haar humeur. Ze vindt dat ze best wel al veel kan. Ze kleedt zich dan ook alleen uit, doucht zich en gaat samen met haar vriendjes het zwembad in. Ze krijgen allemaal nog ‘kurken’ om, hulpstukken zodat ze blijven drijven. Die dag zegt meester Jan dat ze zonder kurken gaan zwemmen. Jip doet heel hard haar best en na enkele pogingen lukt het haar. Ze zwemt helemaal alleen! Niet alleen Jip is fier, maar ook papa staat te glunderen vanuit de cafetaria. Daan niet, die is jaloers ... Jip vindt het helemaal niet erg. Ze is blij en haar dag kan niet meer stuk. Samen gaan ze naar huis en Jip kan niet wachten om het goede nieuws aan mama te vertellen.

Vlot geschreven verhaaltje dat goed aansluit bij de leefwereld van het kind. Het geheel oogt heel uitnodigend. Ook de illustraties zijn herkenbaar, kleurrijk maar toch niet te druk. Om in eenvoudige taal een goed verhaal te schrijven is een hele opdracht. Tamara Bos slaagde er goed in. Als toemaatje vind je achteraan in het boek nog een zoekopdracht.

Verberg tekst