Polle praat tegen zijn vader. Hij vertelt dat mama huilt en dat zijn broer Dajo op zijn kamer zit zonder iets te doen. Hij vertelt ook hoe stil het is in huis, sinds zijn vader er wel en niet meer is. Hij ligt nog in het bed dat ze uit het ziekenhuis meebrachten, maar hij slaapt niet. Polles vader werd een tijdje geleden ziek. Het was een soort stratego, zegt Polle, waarbij slechte soldaatjes alles kapotmaakten. Met de hulp van dokters en medicijnen vocht zijn vader tegen de soldaatjes en even leek het er zelfs op dat ze wonnen. Maar een van de soldaatjes had zich verstopt en zo verloor zijn vader de strijd. Een prachtig en aangrijpend boek, waarbij het verhaal van ziekte, verval en dood voor kinderen in eenvoudige bewoordingen begrijpelijk wordt gemaakt. Tamara Bos heeft geen grote woorden nodig om diepe emoties uit te drukken, en doet dat zonder weerga. De schitterende, sobere illustraties in rood en blauw van Annemarie van Haeringen maken het boek helemaal af. Het resultaat is een pareltje dat in geen enkele boekenkast zou mogen ontbreken! Vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst

Mam, kan oma in de hemel ons zien?  Pap, kan opa in de hemel mij horen?
Typische vragen die kinderen kunnen stellen na een overlijden. Polles vader is overleden aan de gevolgen van kanker. Polle ziet kanker als een ziekte waarbij gemene soldaatjes in je lichaam alles stuk maken. Gelukkig geeft de dokter Polles vader een medicijn. In dat medicijn zitten een boel goede maar vooral sterke soldaatjes die de gemene soldaatjes verjagen. Maar één gemeen soldaatje verstopte zich en kwam tevoorschijn toen iedereen weg was. En toen begon het hele gevecht opnieuw. Het lijkt wel superlang stratego. Maar dit spel is niet leuk om te spelen. Het duurt te lang en niemand houdt van verliezen.
Dit ontroerende verhaal leunt zo dicht aan bij de realiteit dat de lezer er vanzelf stil van wordt.  De tekst is zo aangrijpend dat een traan wegpinken niet abnormaal is.
'Papa, hoor je me' werd geschreven vanuit het standpunt van een kind. Er komen geen heftige emoties voor want daar is het hoofdpersonage te klein voor. De gevoelens en waarnemingen van Polle worden op een ingetogen en eerlijke manier weergegeven. Dit komt in volgende passage mooi tot uiting: Dajo en mama huilen en daarom moest ik ook huilen. Of: Oma zegt dat je kind verliezen het allerergste is wat er bestaat. Maar voor een kind is het ook erg als je papa sterft. En zeker als het een papa zoals jij was.
Het verhaal werd sober en eenvoudig geïllustreerd met prenten van soldaatjes. Het gebruik van enkel de rode en de blauwe kleur geeft de tekeningen een bijzondere kracht. Goed en slecht komen hierdoor visueel mooi tot uiting. Door de volgehouden symboliek van het strategospel slaagt dit boek erin het verlies van een dierbaar iemand door ziekte op een zachte manier aan kinderen uit te leggen.
 
 
Verberg tekst