In het derde deel van de reeks rond Agent en Boef buiten Tjibbe Veldkamp en Kees de Boer de symbiotische relatie tussen dit olijke duo met brio uit. Wie de vorige deeltjes las (Agent en Boef, Agent en Boef en de tekenstreken), weet dat de twee auteurs zeer speels omgaan met rolmodellen — de boef zit in de nor en agent bewaakt hem, maar niet heus — en de nodige ambiguïteit introduceerden rond de relatie tussen de twee.
Op de eerste plaat is het al raak: Agent en Boef hebben hun gemeenschappelijke bedje gemaakt in de gevangenis: ieder aan weerskanten van de tralies. Terwijl Agent slaapt, steelt Boef zijn kleren. Dat is het begin van een vrolijke reeks persoonsverwisselingen. Boef doet zich voor als een agent en weet zo te ontsnappen aan zijn eigen bewaker. Hij zwiert hem zelfs op de bon omdat hij zijn pyjama aanheeft, immers: ‘Agenten moeten een uniform aan!’ Gelukkig ontdekt Agent al snel hoe de vork in de steel zit en zet hij de achtervolging in. Tijdens die achtervolging wisselt Boef een aantal keer van vermomming en rol: nu eens is hij winkelier, dan weer schilder… Zo kan hij iedereen foppen. Dat verloopt volgens een vast stramien: Agent komt op locatie x en speurt rond. Hij treft daarbij de verklede Boef, die op zijn beurt informeert of hij iemand zoekt. ‘Ik zoek Boef’ — ‘niet gezien’, zegt de winkelier/dokter/brandweerman…
Als Boef zich ten slotte als hulpjuf verkleedt en de schoolkinderen boevenstreken aanleert, maakt hij zich wel erg verdacht. Omdat Agent nog steeds in zijn pyjama rondloopt, mag hij Boef niet arresteren. Gelukkig is de verkleedkist in de klas goed gestoffeerd en helpen de kinderen een handje. Agent kan zijn eigen uniform weer aan en brengt Boef weer naar de cel én naar bed. ‘"Dat was leuk", zegt Agent. "Ja", zegt Boef. " Morgen weer?"’
De tekst en de illustraties bulken van de slapstickelementen: persoonsverwisselingen, omkeringen, overdrijvingen, en (visuele) gags lopen, zoals wel vaker bij Veldkamp en De Boer, niet helemaal gelijk. Dat laat ruimte voor ironiserende commentaar. Wie het volledige verhaal wil kennen, moet de twee bekijken. En wie goed kijkt, zal merken dat enkele figuren in de verschillende platen en boeken opduiken.
Om de pret voor de oudere mee- of voorlezers nog te vergroten, zijn er ook enkele grapjes die vooral aan hen gericht zijn. In de plaat waar de boef-dokter alles en iedereen van een verbandje of pleister voorziet, vermeldt het straatnaambordjes ‘Dwaalstraat’. Een ander bord is zo ingezwachteld dat enkel de letters b/o/e/f nog zichtbaar zijn. Op de plaat met de strapatsen in het park zoekt een zonneklopper dekking onder de catalogus van de kampeerwinkel ‘Het tentenboek’.
Veldkamp en De Boer weten wat een eenvoudig gegeven vaart en punch geeft en halen alles uit de kast. Op hun humor staat niet meteen een leeftijd, pret verzekerd voor iedereen dus, vanaf een jaar of vijf. [Sofie Müsing] Verberg tekst

Boef verkleedt zich als agent terwijl Agent slaapt. Hierdoor weet hij te ontsnappen uit de gevangenis. Agent gaat in pyjama achter hem aan, maar niemand gelooft dat hij een agent is die achter een ontsnapte boef aan zit. Agent krijgt zelfs een bekeuring omdat hij geen uniform draagt. Uiteindelijk blijkt Boef als ‘hulpjuf’ te werken op een school. Derde prentenboek rondom de bekende Agent en Boef*. Het eerste deel werd bekroond met een Zilveren Griffel en een Leespluim. Uitermate humoristisch (soms zelfs nonsens) prentenboek. Het verhaal is goed opgebouwd en de herhalingen (‘Nooit van gehoord’, ‘Ken ik niet’) betrekken de lezer/luisteraar bij het verhaal. De vlot geschreven tekst begeleidt de kleurrijke illustraties, die in afwisselende formaten over enkele of dubbele pagina’s zijn gespreid. De illustraties, zeker die over dubbele pagina’s, vertonen erg veel details – het lijken wel zoekplaten – en zullen urenlang kijkplezier opleveren. Wederom een heerlijk prentenboek van een auteur en illustrator die eerder hebben laten zien, o.a. met ‘Tim op de tegels’**, goed op elkaar ingespeeld te zijn en daarmee veel succes hadden. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Dit is het derde deel over Agent en Boef. Eerder verschenen: 'Agent en Boef' en 'Agent en Boef en de tekenstreken'.
Terwijl Agent slaapt, steelt Boef zijn uniform. Agent heeft dat niet onmiddellijk door. Telkens weet Boefagent een andere vermomming aan te nemen en Agent herkent hem nooit. Meer nog, hij vraagt uitgerekend altijd aan Boef of hij Boefagent gezien heeft. Tot hij in een klas terecht komt; met de hulp van de kinderen wordt Boefagent ingerekend en weer gewoon Boef.
Meer nog dan de tekst, die eenvoudig is, vertellen hier de illustraties het verhaal. Op de prenten zie je wat Boef aanricht tijdens zijn vlucht. De naïeve agent trapt er telkens weer in. De prenten zijn kolderiek.
Een boek waarin kinderen heel lang altijd nieuwe dingen zullen ontdekken.